بسیاری از والدین از تلاش برای متقاعدکردن فرزندانشان برای خوردن سبزیجات ناامید شدهاند؛ ولی چه زمانی سختگیری در غذاخوردن Picky eating ناخنک زدن به مشکلی بیشاز یک بدرفتاری تبدیل میشود؟ بررسیهای جدید پیشنهاد میکنند که گاهی غذاخوردن انتخابی (selective eating) در کودکان، وابسته به مسائل زمینهای است که نیازمند مداخلهاند.هردو درجهی متوسط و حاد غذاخوردن انتخابی با مشکلات روانشناسی همچون اضطراب، اینها کودکانی هستند که غذاخوردنشان بسیار محدود یا انتخابی است و این محدودیت سبب آغاز ایجاد مشکلاتشده است. ناتوانی میتواند شکلهای مختلفی داشته باشد. میتواند بر سلامت کودک، رشد، عملکردهای اجتماعی و ارتباط والدین و کودک مؤثر باشد. ممکن است کودک احساس کند که هیچکس او را باور ندارد و والدین به خاطر این مشکل خود را سرزنش کنند.
اقدامات مداخلهای جدید برای مهار این اختلال پیشآمده در غذاخوردن لازماست.
در کودکانی با عادات غذاخوردن انتخابی، حاد یا متوسط، احتمال ابتلا به اضطراب دوبرابر کودکانی است که در غذاخوردن سختگیر نیستند. همچنین هردو عادت غذاخوردن انتخابی متوسط و حاد با بالا رفتن بروز نشانههای افسردگی، اضطراب اجتماعی و اضطراب کلی (عمومیت یافته) در ارتباط است.
محققان دریافتند تا زمانیکه عادات غذایی کودکانی با غذاخوردن انتخابی متوسط هنوز ظاهرنشده است، به احتمال زیاد میتوان آن را با نشانههای اختلالات روانشناختی تشخیصداد؛ ابتلا به غذاخوردن انتخابی حاد را میتوان به احتمال بیش از دو برابر، ازطریق افسردگی تشخیص داد.
لزوماً اختلاف میان والدین و فرزندان درمورد غذاخوردن انتخابی(selective eating)، سبب تغییر عادات غذایی کودکان نمیشود؛ این موضوع حاکی از آن است که هم پزشکان و هم خانواده نیاز به ابزارهایی جدید برای توجه و رسیدگی به این مشکل دارند:
«چون امروزه مشاهدهمیشود که این کودکان ناتوانیهایی در سلامت و داشتن یک وضعیت خوب(well being) دارند، نیاز به شروع توسعهی راههایی است تا به این والدین و پزشکان کمک کند تا بدانند کی و چگونه مداخله کنند».
غذاخوردن انتخابی در کودکان میتواند نشاندهندهی تجربهی بد آنها از غذاهای خاصی باشد که سبب ایجاد اضطراب در آنها هنگام اجبار به خوردن آن غذا یا امتحانکردن غذاهای جدید میشود. همچنین ممکناست برخیاز کودکان حواس قویتری(heightened senses) داشته باشند که سبب میشود مزهها و ترکیبات غذاهای خاصی برایشان غیرقابلتحمل شود.
روشهای معمول درمان، درمورد کودکانی با حواس قویتر پاسخگو نیست، درحالیکه ممکناست این روشها مانع از ایجاد اضطراب هنگام خوردن غذاهایی خاص شود. اقدامات جدیدی برای کمک به این کودکان برای بهینهسازی عادات غذایی آنها، لازم است.
محققان به این نتیجه رسیدند که امروزه غذاخوردن انتخابی که سبب ناتوانی عملکردی میشود، باید بهعنوان اختلال ممانعت/محدودکنندهی در غذاخوردن (gvoidant/restrictivefood intake disordr:ARFID) تشخیص داده شود. ARFID یک تشخیص جدیدی است که جزو آخرین دستورالعمل تشخیصی و آماری اختلالات ذهنی
(Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders: DSMD) قرار گرفته است.
ثبت نظر