دیدگاهی جدید برای تغییر رویکرد درمان آلزایمر

 یک ویژگی معمول مغز افراد مبتـلا به آلـزایمر، حضـور تـوده‌های نامحلول پروتئین تائو (Insoluble Tau Protein) است. توزیع این توده‌ها در‌سراسر مغز توسط اتصالات سیناپسی بین سلول‌های مغزی تسهیل می‌شود. این یافته از آن جهت ‌اهمیت دارد که پژوهش‌ها به‌طور فزاینده‌ای بر ترمیم اتصالات سیناپسی به‌عنوان یک راهکار درمانی در بیماری‌‌های تخریب‌عصبی (Neuro Degenerative Disease) مانند آلزایمر متمرکز شده‌اند. در واقع به‌طور‌کلی پذیرفته شده‌است که ازدست‌دادن اتصالات سیناپسی، منجر به از‌دست‌دادن مهارت‌‌های شناختی(Cognitive Skills) می‌شود.

سیناپس‌ها موجب پیشبرد توزیع توده‌های تائو می‌شوند که می‌تواند اثرات مثبت یک سیناپس ترمیم شده را خنثی کند. همچنین توجه به‌این‌نکته در هنگام ایجاد راهکار درمانی جدید، مثلاً با ترکیب یک رویکرد بازگرداندن سیناپس با رویکرد حذف توده‌ی تائو در سیناپس مهم است.

یک سیستم آزمایشگاهی جدید به‌طور ویژه جهت بررسی این موارد ایجاد شده که قادر به بررسی توزیع توده‌های بهم چسبیده‌ی پروتئینی در‌سراسر مغز می‌باشد.

این توده‌ها نشانه‌ی معمول(Typical) بیماری‌‌های دژنراتیو عصبی هستند و این سیستم کمک شایانی به پی‌بردن به پیشرفت بیماری‌های نورودژنراتیو در مغز، بدون نیاز به استفاده از مدل‌های جانوری می‌کند و می‌تواند ابزار مهمی در جستجوی داروهای بالقوه مؤثر در مقابل این بیماری‌ها مثلاً بیماری آلزایمر شود.

سیناپس‌ها:

سلول‌‌های مغزی از‌طریق سیناپس ارتباط برقرار‌می‌کنند. اتصالات سیناپسی موفق برای عملکرد صحیح، حیاتی‌اند. تخریب سیناپسی یک نشانه‌ی اولیه در بیماری‌‌های دژنراتیو عصبی مانند آلزایمر است. از‌دست‌دادن سیناپس‌ها دراثر آلزایمر منجر به کاهش مهارت‌‌های شناختی می‌شود. به‌همین‌دلیل بسیاری از پژوهش‌ها در‌مورد درمان آلزایمر روی ترمیم سیناپس‌ها متمرکز گردیده است.

محققان متوجه شدند که گسترش توده‌های تائو به‌عنوان یک ویژگی معمول آلزایمر، از‌طریق اتصال بین‌سلولی (Interconnecting) نورون‌های مغزی خیلی مؤثرتر پیش رفت اما مشخص نبود که سیناپس‌ها در این فرایند چه نقشی دارند.اکنون محققان موفق شده‌اند نشان‌دهند که سیناپس‌ها این توزیع را تسهیل می‌کنند و احتمـالاً می‌توانند موجب پیشبرد تخریب  بافت عصبی به این شیوه گردند.

دانشمندان یک ابزار پژوهشی جدید را برای این بررسی ایجادکردند که آنها را قادر به بررسی گسترش توده‌های تائوی در‌حال تغییر اتصالات سیناپسی بین سلول‌های مغزی می‌کند.

آنها سلول‌‌های مغز را در محفظه‌های میکروسکوپی بسیار کوچکی پرورش‌دادند که جدا سازی اتصالات سیناپسی را از بقیه سلول‌‌ها ممکن می‌ساخت.

محققان پس‌از ساختن و برقراری اتصالات سیناپسی مشاهده کردند که توزیع تائو ۵۰‌درصد کارآمدتر از شرایط وجود نداشتن این اتصالات سیناپسی قابل انجام می‌باشد.