آیا بولوس پمفیگوئید (BP) با اختلالات نورولوژیک همراه است؟

احتمال داشتن سابقه‌ی زوال عقل و بروز بیماری پارکینسون در بیماران مبتلا به BP (بولوس‌پمفیگوئید) از افرادی که دچارBP نیستند بیشتر است.

بیماری بولوس‌پمفیگوئید(BP) در افراد مسن‌تر رایج‌تر است و امکان دارد این افراد در معرض خطر اختلالات نورولوژیک مختلف هم باشند. آیا BP با اختلالات نورولوژیک مانند دمانس2، سکته‌ی‌مغزی، و بیماری پارکینسون مرتبط است، یا با‌هم‌بودن این بیماری‌ها، نشان‌دهنده‌ی آن است که در لوکالیزاسیون یکسانی رخ می‌دهند؟ برای یافتن پاسخ این سوال، محققان به پایگاه‌های اطلاعاتی پروژه‌ی همه‌گیر شناسی روچستر (Rochrster Epidemiology Project  databases) مراجعه کردند که در چند مطالعه اپیدمیولوژیک قبلی از آنها استفاده شده بود.

87 نفر از ساکنان بخش اولمستد در ایالت مینه‌سوتا  که در فاصله بین سال‌های1960 و 2009 بیماری BP در آنها تشخیص داده شده بود شناسایی شدند. هریک از این افراد با سه نفر شاهد از نظر سن، جنسیت  و سکونت در این بخش تطبیق داده شدند. تشخیص‌هایBP با بررسی تابلوی بالینی، یافته‌های بافت‌شناسی، ایمونوفلورسانس مستقیم، یا ایمونوفلورسانس غیرمستقیم تأیید شدند. بیمارانی که تنها (یا عمدتاً) ضایعات دهانی داشتند از این مطالعه حذف شدند. با بررسی سوابق پزشکی بیماران، وجود بیماری‌های نورولوژیک توسط یک نورولوژیست مورد تأیید قرارگرفت.

احتمال دارابودن سابقه‌ی دمانس پیش‌از تشخیصBP  و خطر ابتلا به بیماری پارکینسون پس‌از این تشخیص، هردو به میزان معنی‌داری در بیماران در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود. خطر بیماری نورولوژیک در بین بیمارانی بیشتر بود که سراسر بدنشان تاول داشت(BP منتشر داشتند).
در پیشگیری از اختلالات نورولوژیک به‌خصوص پارکینسون بهتراست در زمان تشخیص بولوس‌پمفیگوئید همه‌ی بیماران جهت مشاوره‌ی نورولوژیست ارجاع داده شوند.

.J.Am. Acad Dermatol 2014 Dec