تاثیر رژیم غذایی سالم بر بیماری ام اس

مطابق آمار، "خستگی" تحلیل بَرنده به عنوان یکی از عارضه های بیماری  ام اس در حدود دو سوم بیماران دچار ام اس مشاهده می شود . توضیحات بسیاری در توجیه خستگی به عنوان یکی از عوارض بیماری ام اس وجود دارد. برای نمونه خستگی (Exhaustion) حاصل از بیماری ام اس که به عنوان یکی از عوارض آزار دهنده در این بیماری به شمار می رود ، در اثر فرآیندهای پاتوبیولوژیکی (التهاب دستگاه عصبی یا تخریب غلاف میلین (Demyelin)) و یا در نتیجۀ شرایط روانی بیمار مانند تنش ها و افسردگی های حاصل از بیماری ام اس می باشد. اما از عوامل مهم دیگری که موجب بروز خستگی در بیماری ام اس می گردد به رژیم غذایی نامناسب و خواب ناکافی نیز می توان اشاره نمود.

تاثیر رژیم غذایی

در هرحال و بدون درنظرگرفتن دلایل ابتلا به بیماری ام اس ، راه حل درمانی خستگی در این بیماری بسیار دشوار و پیچیده است. برای نمونه داروهای ضد خستگی مانند مودافینیل (Modafinil) و آماناتادین (amantadine) جهت رفع این عارضه تجویز می گردند که در اغلب اوقات همراه با عوارض جانبی می باشند.

اما برخی از محققان تغییر در سبک رژیم غذایی را به عنوان راه حل طبیعی و کم خطر در بهبود عارضۀ خستگی در بیماری ام اس پیشنهاد می دهند. برای نمونه مطالعاتی پیرامون تاثیر رژیم غذایی بر بیماران ام اس صورت پذیرفته که نشانگر بهبود خستگی حاصل از بیماری ام اس در گروه عود کننده-بهبود یابنده ( (RRMS: relapsing-remitting MS)) می باشد. این افراد با رژیم گیاهی کم چرب تا حدودی بر خستگی حاصل از بیماری ام اس غلبه نموده اند.

اکنون بر پایۀ این مطالعات و در جهت رسیدن به نتایج قطعی ، پژوهشگران بر آن شدند تا دریابند که آیا این واکنشهای مثبت به تغییرات حاصل از کلسترول و لیپیدها ارتباط دارد یا خیر.

تاثیر رژیم غذایی والس بر بیماری ام اس:

رژیم غذایی والس (ٌWahls Diet) که گونه ای از رژیم غذایی پالئو (Paleo) می باشد را دکتر تری والس (Terry Wahls)در سال 2008 ابداع نمود. این رژیم شامل مصرف دانه ها و غلات، حبوبات، لبنیات ، تخم مرغ و ترغیب به مصرف میوه ، سبزیجات ، گوشت و ماهی می باشد.

پژوهشگران دانشکده نیویورک طی  12 ماه تعداد 18 بیمار ام اس را زیر نظر داشتند که به شدت رژیم غذایی والس را در دستورکار قرارداده بودند. علاوه بر این، شرکت کنندگانِ در این کارآزمایی ، به انجام ورزشهای کششی و قدرتی ، تحریک الکتریکی عصبی عضلانی (neuromuscular electrical stimulation) و فعالیتهای آرام بخش مانند مراقبه و ماساژ پرداختند.

در این روند درمانی ، محققان متوجه شدند که در BMI افراد ، میزان مصرف کالری ، میزان کلسترول ، تری گلیسیرید، میزان HDL و LDL شرکت کنندگان در این گروه تغییراتی ایجاد شده است. میزان خستگی افراد نیز با مقیاس شدت خستگی آنها محاسبه شد.( Fatigue Severity Scale) که نمونه آن را مشاهده می نمایید.

نتیجۀ این مطالعه رضایت بخش بود و محققان متوجه شدند که میزان بالای HDL یا همان کلسترول خوب با بهبود و کاهش خستگی ، ارتباط مستقیم دارد. به طور کلی کاهش کلسترول متناسب با کاهش میزان خستگی است. پژوهشگران معتقدند به دلیل اینکه کلسترول خوب نقش اساسی در تحریک جذب گلوکز و افزایش قوای تنفس سلولها در جهت بهبود قوای بدنی و ماهیچه ها ایفا می نماید، وجود آن در این فعل و انفعالات حائز اهمیت است.

به موضوع خستگی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس ( ام اس) ، به عنوان مشکل بالینی پیچیده ای نگاه می شود که حاصل یکی از عوامل ناتوانی ، افسردگی و التهاب است. این مطالعه بر نقش چربی و لیپیدها در خستگی تاکید دارد. و امیدواری محققان در گشوده شدن دربهای نوینی در مسیر درمانی بیماری ام اس است و بهبود نشانه های آن است.   

نتایج این بررسی نیز همانند بسیاری از مطالعات دیگر با محدودیتهایی از جمله کوچک بودن نمونه های مورد بررسی ، نبود گروه کنترل و موارد تصادفی همراه بود. در هر حال اگر این نتایج در مطالعات گسترده تر مورد تایید قرار گیرد ، کنترل و پیگیری لیپیدها (Lipid Monitoring) به عنوان یک عامل موثر در درمان خستگی در بیماری ام اس تبدیل خواهد شد.