بـراساس بـررسی‌های صورت‌گرفته، در کودکان دچار ایست قلبی در بیمارستان با ریتم قلبی غیر شوک‌پذیر اولیه که اپی‌نفرین (آدرنالین) دریافت نموده‌اند، تأخیر در تجویز اپی‌نفرین با کاهش شانس بقای 24ساعته و زنده‌ماندن تا ترخیص از بیمارستان در ارتباط بود. به‌طورعمده، هرسال در‌حدود ۱۶۰۰۰کودک در آمریکا دچار ایست قلبی در بیمارستان می‌گردند. از‌این‌رو انجمن قلب آمریکا (AHA) و شورای احیای اروپا (ERC) تجویز اپی‌نفرین را برای ایست‌قلبی کودکان توصیه می‌کنند.
همچنین تأخیر در تجویز اولین دوز اپی‌نفرین با کاهش بقای بزرگسالان دچار ایست‌قلبی غیرشوکپذیر در بیمارستان (فعالیت الکتریکی بدون نبض و یا آسیستول) نیز در ارتباط است. با‌توجه به اطلاعات موجود، این که آیا این ارتباط و همبستگی همانند ارتباط و همبستگی دیده‌شده در کودکان است یا خیر، هنوز مشخص نیست.
محققان داده‌ها را بر‌اساس دستورالعمل احیاء ایست‌قلبی در بیــمارستان در‌مورد بیماران با ریتم اولیه‌ی غیرشوکپذیر (Initial Nonshockable Rythm) که حداقل۱دوز اپی‌نفرین دریافت‌کرده و شامل کودکان بیمار (سن کمتر‌از ۱۸سال) بودند، ارزیابی نمودند.
در‌میان بیماران، (۱۵۵۸تَن با سن متوسط ۹ماه) ۳۱/۱درصد (۴۸۷بیمار) تا زمان ترخیص از بیمارستان جان سالم به در بردند. زمان متوسط اولین دوز تزریق اپی‌نفرین 1دقیقه بود. تأخیر در تجویز اپی‌نفرین با کاهش شانس بازگشت خود‌به‌خود گردش‌خون (ROSC)، بقای ۲۴ساعته، بقا تا زمان ترخیص از بیمارستان و بقا تا زمان ترخیص از بیمارستان با پیامد عصبی مطلوب (Favorable Neurological Outcom) همراه بود. این نوع همبستگی‌ها حتی زمانی‌که برای بیماران، رویدادها و ویژگی‌های بیمارستانی متعدد در‌نظر‌گرفته شدند، پابرجا بودند.
بیماران با زمان اولین تجویز اپی‌نفرین بیش‌از 5 دقیقه (۲۳۳تَن از میان ۱۵۵۸بیمار) در‌مقایسه با بیمارانی‌که زمان اولین تزریق اپی‌نفرین 5دقیقه یا کمتر بود، دارای احتمال پایین‌تری برای زنده‌ماندن تا زمان ترخیص از بیمارستان (۲۱درصد در‌مقابل۳۳/۱درصد)(۱۳۲۵تَن از ۱۵۵۸ بیمار) بودند.
اگر‌چه در بررسی‌های مشاهده‌ای (Observatioal) نمی‌توان علیت را اثبات‌نمود اما وجود ارتباطی قوی در نتایج نشان‌می‌دهد که ممکن‌است تزریق زود‌هنگام اپی‌نفرین، در درمان ایست‌قلبی کودکان مفید باشد.
ایست قلبی بدون نبض با ریتم «غیرشوکپذیر» درکودکان:
بیماران دچار ایست‌قلبی بیمارستان و ریتم غیرشوکپذیر، پیـش‌آگهی کلی ضعیفی (Poor Overall Prognosis) دارند و کمتر‌از یک‌سوم این بیماران تا زمان ترخیص از بیمارستان زنده می‌مانند و میزان بقا همراه با پیامد عصبی مطلوب حتی کمتر است و در بهترین حالت ۱۷درصد می‌باشد؛ حتی زمانی که اپی نفرین در 5دقیقه‌ی اول فرایند احیا تجویز شود.
«با‌توجه به اینکه تجویز اپی‌نفرین به‌عنوان گام بعدی پس‌از CPR، جزو دستورالعمل‌های پیشرفته‌ی حمایت از زندگی کودکان دچار ریتم‌های قلبی غیرشوکپذیر است، این داده‌های جدید شواهد نسبتاً قوی را ارائه‌می‌نماید که اجرای دستورالعمل‌ها بر‌اساس میزان دوز اپی‌نفرین و زمان‌بندی تزریق آن بهترین شیوه است، چراکه شواهد این بررسی، ارائه‌کننده‌ی توصیه‌ی همانند AHA کلاس یک هستند. داده‌ها از آنچه در‌حال‌حاضر توصیه می‌شود حمایت می‌کنند و نشان‌می‌دهند که تجویز در ۵دقیقه‌ی اول مفید است. مشخص نیست که آیا اپی‌نفرین باید در‌عرض ۲دقیقه‌ی اول تجویز شود، چراکه تعدادی از بیماران اصلاً دارویی دریافت ننمودند و در این زمان دچار بازگشت خود‌به‌خودی گردش خون *(ROSC) شدند.
*ROSC: Return of Spontaneous Circulation
ثبت نظر