پیامدهای رشدعصبی با مراقبت خوب پری‌ناتال

با بهبود مرگ ومیر در شیرخواران بی‌نهایت زودرس(سن آبستنی کمتر  از27 هفته) توجه بالینی اساسی در به حداکثر رساندن پیامدهای رشد عصبی است. طی یک بررسی آینده‌نگر جمعیت بنیاد، پژوهشگران شدت ناتوانی زودرس دوران کودکی و اختلال را درشیرخوارانی ارزیابی کردند که از مادرانی به دنیا آمده بودند که دسترسی رایگان و آزاد به مراقبت عالی پره ناتال درسوئد داشتند. این پژوهشگران پیامدهای 2/5 ساله‌ی بالینی و رشد عصبی را در 456 کودک جان به در برده (69٪ ازهمنوای اولیه‌ی ولادت های زنده‌ی بی‌نهایت زودرس) و701 شاهد تطبیق داده شده‌ی فول ترم مقایسه کردند.
درسن متوسط 2/5سال، 42٪ کودکان درگروه پیش ازموعد و 78٪ شاهدان دچار ناتوانی نبودند، 31 در برابر 17٪، ناتوانی خفیف، 16٪ دربرابر3٪ ناتوانی متوسط و 11در برابر0/3٪ ناتوانی شدید داشتند. ناتوانی‌های شناختی متوسط یا شدید به طور قابل توجه در گروه زودتر شایع‌تر بود(5 و 6 درمقابل 0/3٪)، همچنین ناتوانی‌های حرکتی متوسط یا شدید (9 و 5 در مقابل1و صفردرصد) بیشتردیده می‌شد. هفت درصد کودکان درگروه زودرس دچار سربرال پالسی و 4 کودک (0/9٪) کور بودند. درگروه زودرس، متوسط امتیاز مرکب Bayley-III با افزایش سن آبستنی بین22 و 26 هفته در زمان ولادت و نیز نسبت کودکان بدون ناتوانی یا ناتوانی خفیف (از40٪ درهفته‌ی 22به83٪ درهفته‌ی26) افزایش می‌یافت. نرخ کلی ناتوانی متوسط یا شدید درسن 2/5 سالگی درگروه زودرس برابر27٪ بود (در شاهدان3٪). درپسران، ناتوانی متوسط یا شدید شایع‌تر از دختران بود(31 به 23٪).

JAMA 2013 May 1;309:1810