یک خانم 73 ساله با سابقه‌ی زیروستومیXerostomia وزیروفتالمی Xerophthalmia علامتی برای ارزیابی توده‌ی گردن ونشانه های پیشرونده‌ی آپنه‌ی خواب انسدادی که درطول 12 ماه گذشته ایجاد شده بود دربیمارستان بستری شد. درمعاینه‌ی فیزیکی بزرگی بدون حساسیت به لمس غدد اشکی و غدد بزاقی و زیر آرواره (پانلA، پیکان‌ها) دیده شد. نتایج آزمون Schirmer برای تولید اشک غیرطبیعی بود و درآنالیزسرولوژیک نتایج اتوآنتی‌بادی‌های‌آنتیSSA مثبت بود که حامی تشخیص سندرم شوگرن Sjogren اولیه است. درتصویرسازی توموگرافی کامپیوتری توده‌های ندولار در هر دو غده‌ی زیر ارواره (پانل B، پیکان‌ها، نمای اگزیال) و یک توده‌ی پلیپوئید 4 سانتی‌متری دیده شد که ازریشه‌ی زبان به والکولای اپیگلوتی راست (پانل C، پیکان‌ها، نمای ساژیتال) گسترش یافته بود. در بیوپسی نمونه‌ی ضایعه‌ی زبان، لنفـومBـ سل خارج گرهی ناحیه‌ی مارژینال مخاط همراه نوع بافت لنفوئید (MALT) دیده شد. دربیماران دچار سندرم شوگرن احتمال لنفوم غیرهوجکینی افزایش می‌یابد. برای این بیمار، شیمی درمانی ترکیبی باریتوکسی‌ماب، سیکلوفسفامید، داکسوروبیسین، وینکریستین و پردنیزون (R-CHOP) به از بین رفتن توده‌ها در زبان وغده‌های زیر ماندیبول منتهی شد. درماه‌های بعد، تحلیل کامل آپنه‌ی خواب انسدادی، زیروستومی و زیروفتالمی مشاهده گشت.
N Engl J Med 2011 12;364:e41
ثبت نظر