شماره ۱۱۱۵
نمونه‌هایی از عوارض داروهای رایج
دکترمریم صالحی - هومیوپات
در مورد اثرهای مخرب داروهای رایج بخصوص در چند سال اخیر تحقیقاتی صورت گرفته است که به چند مقاله‌ی مندرج در هفته‌نامه‌ی «پزشکی‌امروز» اشاره می‌گردد:
مقاله‌ی «مصرف PPIs و خطر ابتلا به عفونت‌های مرگ‌بار» در شماره‌ی ۱۰۸۷ هفته‌نامه؛ در‌این مقاله به خطر ایجاد عفونت مرگ آور در استفاده از داروهای کاهش دهنده‌ی ترشح اسید یا داروهای پمپ پروتون (PPI) که برای کاهش سوزش سر‌دل تجویز می‌شود، اشاره شده‌است.
در مقاله‌ی «داروهای ضد‌التهابی غیراستروئیدی و ناباروری» در شماره‌ی ۱۰۸۷ هفته‌نامه؛ به استفاده از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) که در سراسر دنیا برای خانم‌ها در سنین باروری تجویز‌می‌شوند اشاره شده‌است. عوارض شناخته شده‌ی این داروها عبارتند‌از عوارض معدی روده‌ای، قلبی عروقی و کلیوی. یکی‌از عوارض این داروها، پاره‌نشدن فولیکول و آزاد‌نشدن تخمک است.
همچنین در بارورشدن، لانه‌گزینی و نگهداری بارداری نیز مشکلاتی ایجاد‌می‌کنند. اشاره‌شده که با قطع این داروها، تخمک‌گذاری و تمامی مراحل ایجاد جنین ترمیم می‌گردد.
مقاله‌ی «مقاومت آنتی‌بیوتیکی در آندوفتالمی‌ها» در شماره‌ی ۱۰۸۸ هفته‌نامه؛ دراینمقاله به مقاومت میکروبی نسبت به چند آنتی‌بیوتیک از‌جمله متی‌سیلین، وانکومایسین، فلوروکینولون، کلرامفنیکل و جنتامایسین در درمان بیماری‌های چشمی از‌جمله آب‌مروارید اشاره شده‌است.
در مقاله‌ی«جانشین آنتی‌بیوتیک در عفونت زخم» در شماره‌ی ۱۰۸۸ هفته‌نامه، اشاره‌شده که سالانه ۲میلیون عفونت و ۲۳۰۰۰ مرگ در آمریکا به باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک مربوط می‌شود. بنابراین در دانشگاه واشنگتن دریافتند که با تحریک الکتریکی می‌توان عفونت‌های باکتریایی را کم کرد و یا از‌بین برد؛ به‌این‌ترتیب که سطح الکترود‌ها پراکسید هیدروژن (H2O2) تولید‌می‌کنند که یک ماده‌ی ضد‌عفونی‌کننده‌ی قوی است. البته درمان‌های طبیعی نیز وجود دارند که قادرمی‌باشند تا عفونت‌های باکتریایی را درمان‌کنند.
در مقاله‌ی «استرس و تشدید حمله‌ی آسمی» در شماره‌ی ۱۰۸۹ هفته‌نامه، اشاره‌شده که بسیاری‌از داروهای استفاده شده برای درمان آسم می‌توانند سبب واکنش‌هایی همچون اگزما، درماتیت، خارش، بثورات پوستی، عوارض گوارشی و تشدید حملات آسم شوند. این داروها شامل آسپیرین و ترکیبات مشابه، ایندومتاسین، ناپروکسن، پنی‌سیلین و برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها و مواد دیگر هستند.
در مقاله‌ی «اثر تحریک مغز در درمان افسردگی» در شماره‌ی ۱۰۹۰ هفته‌نامه، اشاره‌شده که طی ۱۵سال اخیر روش تحریک عمیق مغزی(DBS) برای درمان افسردگی به‌وجود‌آمده است. به‌طوری‌که با ایجاد یک سوراخ کوچکی در جمجمه، الکترود به منطقه‌ی خاصی از مغز وارد و شروع به تحریک الکتریکی استاندارد می‌کند. آیا بهتر نیست که درمان بیماری‌های فکری همچون افسردگی و بسیاری دیگر از بیماری‌های جسمی که ناشی‌از مشکلات فکری، احساسی و استرس‌ها هستند ازطریق طبیعی همچون گیاه‌پزشکی، طب‌سنتی، هومیوپاتی، مشاوره‌های روانی، رفتار و گفتار‌درمانی و... صورت‌گیرد؟
در مقاله‌ی «مصرف آنتی‌بیوتیک و افزایش خطر دیابت نوع۲» در شماره‌ی۱۰۹۱ هفته‌نامه، اشاره‌شده که هر‌چه آنتی‌بیوتیک‌های بیشتری همچون پنی‌سیلینV در سال برای افراد تجویز‌شود، خطر ابتلا به دیابت نوع۲ افزایش‌می‌یابد. اشاره شده که مصرف آنتی‌بیوتیک می‌تواند باکتری‌های دستگاه‌گوارش را تغییر‌دهد و می‌تواند به کاهش توانایی متابولیزه‌کردن قند بیانجامد (یکی‌از مشخصات اصلی دیابت نوع۲).
در مقاله‌ی «بد‌شانسی همراهی اضطراب و افسردگی با آرتروز» در شماره‌ی۱۰۹۳ هفته‌نامه به درستی اشاره شده که بهبود مدیریت در افراد دچار بیماری‌های بلند‌مدت، اولویت اصلی سازمان‌های خدمات بهداشتی ملی در بیشتر کشورهای جهان است. اشاره‌شده که ارتباط بین اضطراب، افسردگی و دردهای مزمن به‌صورت متقابل است و هرکدام از آنها می‌توانند نتیجه‌ی بیماری دیگر را پیش‌بینی نمایند. البته اگر در‌این مدیریت، روش‌های درمان‌های طبیعی نیز در‌نظر گرفته شوند، می‌توانند نتایج مؤثری داشته باشند.
در مقاله‌ی «درمانی جدید برای روماتیسم عضلانی» درشماره‌ی ۱۰۹۳ هفته‌نامه، به عوارض منفی کورتیکواستروئیدها که هم‌اکنون جهت درمان روماتیسم عضلانی تجویز می‌شوند اشاره شده‌است.
در مقاله‌ی «تزریق موضعی استروئیدها در تومور سلول‌های غول‌پیکر» در شماره‌ی۱۰۹۳ هفته‌نامه، اشاره‌شده که در نتایج بررسی‌های بسیاری، ماهیت گرانولومای سلول‌های غول‌پیکر را مشابه با تومور سلول‌های غول‌پیکر استخوان‌های بلند در‌نظر می‌گیرند که به دلیل رفتارهای بالینی و بافت‌شناسی متفاوتشان، درمان‌های مختلفی نیز برای آنها وجود دارد. دراینمقاله پس‌از تزریق موضعی استروئید به فک چپ متورم دختر ۹ساله‌ای که سلول‌های غول‌پیکر چند هسته‌ای در فک چپ داشت، به عوارضی از‌جمله افزایش‌وزن، ایجاد شدن بیماری کوشینگ و پرمویی در بیمار مورد بررسی اشاره شده‌است.
در مقاله‌ی «وزوزگوش دارویی» در شماره‌ی ۱۰۹۵ هفته‌نامه، اشاره شده که بعضی‌از داروها نظیر سالیسیلات‌ها، آمینوگلیکوزیدها، فلزات سنگین نظیر آرسنیک، ایبوبروفن، ایندومتاسین، فنیل‌بوتازون، آمی‌تریپتیلین، دسیپرامین، دوکسپین، ایمی‌پیرامین، تری‌میپرامین و ترازادون، می‌توانند با آسیب به قسمت‌هایی از گوش داخلی و نیز عصب زوج هشتم (عصب شنوایی) باعث ایجاد وزوزگوش شوند.
در مقاله‌ی «درمان نارسایی کلیه و افزایش خطر سرطان» در شماره‌ی ۱۰۹۶ هفته‌نامه، اشاره شده که خطر ابتلا به سرطان‌های مختلف در بیماران مبتلا به نارسایی ضعیف کلیه که از داروهای سرکوب‌کننده‌ی سیستم ایمنی استفاده‌می‌کنند، بیشتر است.
در مقاله‌ی «بازدارنده‌های آروماتاز» در شماره‌ی ۱۰۹۹ هفته‌نامه، به عوارض‌جانبی بازدارنده‌های آروماتاز اشاره می‌شود از‌جمله به سر‌درد، درد یا سفتی مفاصل، تهوع و اسهال که عوارض ظاهری هستند. اما در‌مورد مصرف دراز‌مدت این داروها به عوارض مخربی همچون خطر شکستگی استخوان، کاهش استخوان‌سازی و پوکی‌استخوان بخصوص در زنان مورد بررسی، اشاره شده‌است.
در مقاله‌ی «آیا می‌توانید سلامت خود را پیش‌بینی کنید؟» در شماره‌ی ۱۰۹۹ هفته‌نامه، اشاره‌شده افراد سالمی که وضعیت سلامت خود را ایده‌آل می‌دانند درمقایسه با گروهی که سلامت خود را در‌حد ضعیف ارزیابی می‌کنند، کمتر ضعف عملکرد سیستم‌ایمنی داشته و کمتر مستعد ابتلا به بیماری‌ها هستند. اشاره‌شده مردمی که روش زندگی سالمی داشته و از نظر عاطفی نیز در شرایط خوبی هستند، خود را سالمتر می‌بینند و کمتر به بیماری دچار می‌شوند.
در مقاله‌ی «نقش ژن‌ها در بیماری آلزایمر» در شماره‌ی ۱۱۰۱ هفته‌نامه، اشاره دارد که نقایص ژنی منفرد احتمالاً در کمتر از ۱درصد از کل موارد آلزایمر دخالت دارند. در‌مورد درمان‌های جاری آلزایمر اشاره‌شده که کاربرد استروژن و واکسن بتاآمیلوئید پیامدهای خطرناکی داشته‌اند. اگر در‌این بررسی‌ها به درمان‌های طبیعی همچون رفتار و گفتار‌درمانی، موسیقی‌درمانی، خنده‌درمانی و به‌طور‌کلی درمان‌های غیردارویی متکی باشیم، نتایج بهتری خواهیم داشت.
در مقاله‌ی «افزایش عفونت‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک» در شماره‌ی ۱۱۰۲ هفته‌نامه، اشاره شده که در دهه‌های اخیر استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین(MRSA) به یک نگرانی جدی برای سلامت عمومی تبدیل شده‌است. آنتی‌بیوتیک‌های نسل اول بتالاکتام ممکن‌است عفونت‌های پوستی MRSA را با فعال‌سازی سیستم دفاعی پاتوژنی خود بدن بدتر نمایند؛ به‌طوری‌که گروهی که به MRSA مبتلا گشته و آنتی‌بیوتیک بتالاکتام مصرف می‌کنند، نسبت به بیمارانی که هیچ درمانی دریافت‌نمی‌کنند، بیماری آنها تشدید‌می‌شود.
به امید روزی که به انجام روش‌های طب حکیم پور‌سینا، حکیم رازی و سایر بزرگان طب که روش پزشکی آنها بر‌گرفته از طبیعت بوده است، برگردیم.
ثبت نظر