(Selexipag (Uptravi از برخی موارد بستری و پیشرفت بیماری جلوگیری میکند اما روی مرگومیر تأثیری ندارد.
در دههی گذشته، عوامل خوارکی زیادی برای درمان بیماران مبتلا به افزایش فشارخون سرخرگ ریه (PAH) در دسترس قرارگرفتهاند. جدیدترین آنها (Selexipag(Uptravi (تأییدشده توسط سازمان غذا و داروی آمریکا در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۵) است و بهعنوان محرک خوراکی یا آگونیست انتخابی گیرندهی درون ریوی پروستاسایکلین عمل میکند. Selexipag بهصورت بالقوه میتواند آغاز درمان با پروستاسایکلین درون وریدی (IV) را به تأخیر اندازد. دراین تحقیق با پشتیبانی صنعت (Industry-Sponsored)، محققان نتایج یک آزمایش روی Selexipag درمقابل دارونما را گزارش میکنند که در چند مرکز انجام شدهاست و ۱۱۵۹بیمار مبتلا به PAH را دربر میگیرد. در ابتدا حدود ۸۰درصد از بیماران سرکوبگرهای گیرندهی اندوتلین، مهارکنندههای نوع ۵ فسفودی استراز یا هردو را دریافت میکردند.
در طی درمان (متوسط دوره، تقریباً ۱سال)، نقطهی نهایی یعنی مرگ (Endopoint Of Death) براثر علتهای مختلف یا براثر گرفتاریهای مرتبط با PAH (مثلاً؛ پیشرفت نشانهها و بستریشدن بهدلیل وخامت PAH) در بیمارانی که از Selexipag استفادهمیکردند، درمقایسه با بیمارانیکه دارونما استفاده میکردند تاحد معنیداری کمتر بود (۲۷درصد درمقابل ۴۲درصد).
بستریشدنهای کمتر و پیشرفت کمتر نشانههای بیماری نیز بخشیاز این تفاوت هستند؛ اما میزان مرگ و میر در هردوگروه مشابه بود. در گروه Selexipag تعداد خیلی بیشتری درمان خود را بهدلیل حادثهی نامطلوب(Adverse Event) قطعکردند (۱۴درصد درمقابل ۷درصد)، که این حوادث نامطلوب معمولاً سردرد، اسهال یا تهوع بودند.
Ref: NEJM, DEC 2015
ثبت نظر