پژوهشگران دانشکده‌ی طب دانشگاه وین امکان‌استفاده از آزمایش خون برای تشخیص افسردگی را ثابت‌کرده‌اند. درعین‌حال که آزمون‌های خونی برای کسالت‌های روانی تا همین اواخر غیر‌ممکن می‌نمود ولی بررسی اخیر حاکی از‌آن است که اساساً افسردگی را می‌توان با آزمایش تشخیص داد واین امر درآینده‌یی نه چندان دور به واقعیت خواهد پیوست.
ناقل سروتونین(SERT) یک پروتئین در غشای یاخته است که سبب تسهیل انتقال نوروترانسمیتر سروتونین (یا هورمون خوشحالی) به درون سلول می‌شود. درمغز انتقال‌دهنده‌ی سروتونین شبکه‌های عصبی افسردگی را تنظیم می‌کند. غالباً افسردگی درنتیجه‌ی فقدان سروتونین حاصل می‌شود. درنتیجه، انتقال‌دهنده‌ی سروتونین نیز نقطه‌ی تأثیر داروهای اساسی ضدافسردگی خواهد بود. اما انتقال‌دهنده‌ی سروتونین به مقادیر زیاد در اعضای متعدد دیگر ازجمله روده یا خون نیز وجود دارد. نتایج بررسی‌های اخیر نشان داده است که انتقال دهنده‌ی سروتونین درخون، درست به همان ترتیب مغز کار می‌کند. درخون، این انتقال دهنده سبب می‌شود پلاکت‌های خونی غلظت مناسب سروتونین را در پلاسمای خون حفظ کنند.
اکنون این پژوهشگران از تصویرسازی فانکشنال تشدید مغناطیسی مغز و تحقیقات داروشناسیک برای اثبات این مسأله استفاده کرده‌اند که میان سرعت جذب سروتونین در پلاکت‌ها و عملکرد شبکه‌ی افسردگی درمغز رابطه‌ی نزدیکی وجود دارد.
این شبکه را در اصطلاح «شبکه روش نقص» می‌نامند زیرا اصولاً این شبکه در زمان استراحت فعال است و محتویات را با ارجاع قوی به‌خودپردازش می‌کند.
یافته‌های سالهای اخیر نیز ثابت‌کرده است. این شبکه به‌صورتی فعال، ضمن جریان‌های فکری پیچیده که برای درست بودن تمرکز اهمیت اساسی دارد به‌صورتی فعال فرونشانده می‌شود. جالب توجه آنکه، دربیماران مبتلا به افسردگی این فرونشانی ضمن جریان‌های فکری دشوار است و به بروز افکار منفی و نشخوارکردن و نیز ضعف تمرکز منتهی می‌شود.
این نخستین‌بررسی است که فعالیت شبکه‌ی افسردگی ماژور در مغز را با استفاده از آزمایش خون پیش‌بینی کرده است.
PLoS One 2014 Mar 25
ثبت نظر