درمان طبیعی درماتیت

درماتیت dermatitis عبارت از التهاب پوست چه از خارج و چه ازداخل است. این بیماری با سرخ شدن، ورم، گرمی و درد یا خارش مشخص می‌شود. هربخش بدن ممکن‌است گرفتار این بیماری شود. نواحی تناسلی وناحیه‌های بیرون از لباس مانند پلک‌ها، ساعد، صورت وگردن بیشتر نسبت به این بیماری مستعد هستند.
یاخته‌های روپوست (لایه‌ی سطحی پوست یا epiderme) به‌طور طبیعی توسط بخش‌شاخی لایه‌یی که دارای یاخته‌های به‌شدت درهم تنیده شده‌است حفظ می‌شود. میزان کش‌سانی کراتین keratin برحسب میزان آب موجود درآن تغییر می‌کند. مقداراین آب در اثر تبخیر یا برداشت چربی کاهش می‌یابد زیرا لیپید رطوبت را نگاه می‌دارد. موادی که ازطریق مکانیکی یا شیمیایی سبب از هم‌گسیختگی لایه‌ی شاخی می‌شوند سبب تولید التهاب اپیدرم یا درماتیت می‌گردند. این مواد را آغالنده می‌نامند. عوامل ازبین برنده‌ی چربی مانند صابون، اگر درطول مدتی کوتاه مکرر مورد استفاده قرار گیرند درهمه‌ی افراد سبب بروز خشکی، سرخی، شکاف برداشتن پوست و آغالش خواهند شد.

نشانه‌ها:

ظاهر درماتیت برحسب وخامت و مرحله‌ی تکامل متفاوت است. نخستین نشانه‌، اریتم erythemeیا سرخی است. معمولاً به دنبال این حالت به‌علت حبس مفرط مایع یا خیز، پوست متورم می‌شود. بعد از این مرحله ممکن‌است کیسه‌های کوچکی درپوست ظاهر شوند. درصورتی‌که این کیسه‌های کوچک پاره شوند، از قاعده‌ی ضایعات، سرم بیرون می‌تراود. این حالت را درماتیت تراوش‌دارweeping dermatitis می‌نامند. بعدها، سرم بیرون تراویده خشک شده و کبره می‌بندد. دربعضی افراد، به‌نظر می‌رسد این بیماری بدون آنکه در پوست تغییر زیادی دیده شود دارای عودونکث باشد یعنی در آمد‌و‌رفت باشد.

علل:

معمولاً موادشیمیایی سبب ایجاد درماتیت می‌شوند. این مواد ممکن‌است از بیرون و یا از درون و ازطریق جریان‌خون به پوست برسند. حدود 100 گیاه متفاوت ممکن‌است در افراد حساس سبب بروز درماتیت شوند. آغاز بیماری معمولاً حاد است و یک تا 2ساعت بعد‌از تماس شروع می‌شود. درماتیت ممکن‌است ضمن تماس خارجی با آغالنده‌های معدنی ایجاد شود. این‌حالت شامل بسیاری از موارد موادشیمیایی صنعتی است که روی دست و ساعد شخص می‌نشیند.

بعضی از داروهایی که از بیرون مورد استفاده‌اند مثل آتروپین atropine، بلادنbelladnoa، اسیدکربولیکcarboloic acid، ید، جیوه، پنی سیلین، سولفونامید‌ها، سولفورها، تاروتربانتین گاهی سبب درماتیت می‌شوند. سایر موادی که سبب این بیماری می‌شوند عبارتند‌از: رنگ‌های مو، بلیچ، تونیک‌های جلدی، لاک ناخن، عطر، پشم، ابریشم، نایلون، واکس کف اتاق و انواع دترژان‌ها. سایر علل این بیماری عبارتند‌از: ناپرهیزی در صرف غذا، کمبود ویتامین‌A، اسید پانتوتنیک، فشارهای عصبی و عاطفی.

درمان:

ازآنجا که ممکن‌است درماتیت به علل متفاوت ایجاد شود، درمان نیز به اشکال متفاوت انجام می‌شود. اما اگر این اختلال سرشتی بوده  و از علل درونی ریشه گرفته باشد، بیمار باید درمان را باپذیرش جیره‌ی‌غذایی تمام میوه، حداقل به‌مدت یک هفته آغاز کند. دراین جیره‌ی‌غذایی، بیمار باید روزانه سه وعده غذا شامل میوه‌های آبدار مانند پرتقال، انگور، سیب، آناناس و پاپایا به فاصله‌ی هر 5 ساعت مصرف نماید.

بعداز جیره‌ی‌ حذفی میوه، بیمار می‌تواند ازیک جیره‌ی‌غذایی محدود به‌مدت10روز  استفاده نماید. دراین جیره صبحانه شامل آب‌پرتقال یا گریپ‌فروت است. برای ناهار می‌توان از سالاد خام شامل سبزی‌های موجود فصل‌همراه کشمش، انجیر یا خرما و برای شام از سبزی‌های بخارپز مانند اسفناج، کلم، هویج، شلغم، گل‌کلم همراه مقدار کمی مغز آجیل یا میوه‌ی تازه استفاده نماید. دراین جیره‌ی‌غذایی باید از مصرف پودینگ‌شیر و دسرهایی مانند ژله، مربا و شیرینی، تمام چاشنی‌ها، ادویه‌، قندسفید، فرآورده‌های آردسفید، چای، قهوه و سایر نوشابه‌های محرک پرهیز شود.

بعد‌از این جیره‌ی‌غذایی محدود شده، باید به‌تدریج بیمار از جیره‌ی‌غذایی کاملاً متعادل استفاده نماید که شامل دانه‌ها، مغزها و غلات، سبزی‌ و میوه است. باید برمصرف میوه‌‌ی تازه و سبزی‌های خام تأکید شود. درصورتی‌که بیماری شدید باشد، بیمار باید به‌مدت‌3تا5 روز از رژیم آب‌میوه یا سبزی استفاده نماید. بعداز این جیره، باید به‌مدت‌10تا16 روز از جیره‌ی‌غذایی محدود شده استفاده کرد. می‌توان بعداز شروع جیره‌ی معمولی دوباره از جیره‌ی آب‌میوه و یک دوره جیره‌ی محدود شده استفاده نمود. برای پاکسازی روده‌ها، طی هفته‌ی اول درمان و پس‌از آن درصورت لزوم روزانه از تنقیه‌ی آب‌گرم استفاده نماید. می‌توان هفته‌یی 2تا3 بار از حمام املاح اپسون استفاده کرد. همچنین مناطق مبتلا را باید دوبار در روز در آب داغ دارای املاح اپسون حمام داد. دراین مورد حدود 100گرم ملح اپسوم را باید به این منظور به یک قدح آب داغ افزود. بعداز حمام‌کردن با ملح اپسوم باید از مالیدن روغن‌زیتون به پوست استفاده کرد.

بیمار باید از مصرف قندسفید، کربوهیدرات‌های تصفیه شده، چای، قهوه و سایر اغذیه‌ی‌ تقلیبی بپرهیزد. بیمار می‌تواند آزادانه از آب‌میوه و سبزی استفاده کند. در درمان درماتیت، ترکیبی ازآب سیب، کرفس و هویج اختصاصاً سودمند است. حدود 175 میلی‌لیتر از هریک از این آب میوه‌ها را باید با یکدیگر مخلوط نمود تا 525 میلی‌لیتر آبمیوه ترکیبی به‌دست آید.

نباید هیچ نوع دارویی مورد استفاده قرارگیرد. درصورت وجود مشکل با علل خارجی، مؤثرترین درمان شامل است بر مالیدن مخلوطی از جوش‌شیرین و روغن‌زیتون روی محل گرفتار. این سدیم قلیایی اسیدهای سمی ایجادشده در ناسورها را خنثی‌نموده و روغن نیز گوشت را به حالت نرم شده درمی‌آورد.

بیمار باید نرمش جسمی متوسطی انجام‌دهد که پس‌از تحمل روزه و شروع جیره‌ی محدود بهتر است آساناهای ساده‌ی یوگا باشد. نرمش یکی‌از با ارزش‌ترین وسایل برای تخلیص خون و پیشگیری از توکسمی است. بیمار باید استراحت کافی جسمانی و ذهنی داشته و از هوای آزاد استفاده نماید. بیمار باید از تماس با سرما پرهیز کند و ساعات غذاخوردن و خوابیدن منظم داشته باشد.