اختلال شخصیت و اعتیاد به موادمخدر(۲)

• مواد محرک‌(Stimulants)، مانند کوکائین که محرک قشر مغز است و نیز آمفتامین و متیلن‌دی‌اکسی ‌آمفتامین و مت‌آمفتامین(‌شیشه‌)‌، ریتالین‌، فرم تدخینی کوکائین (‌کراک‌)‌، که این مواد نیز وابستگی شدید ایجاد می‌کنند‌.

کوکائین‌، آلکالوئیدی است از برگ‌های کوکا تهیه می‌شود. درواقع از برگ‌های بوته‌ای به‌نام  (Erythroxylon Coca)که مرکز اصلی رویش آن آمریکای‌جنوبی است ، ماده‌ای سفید‌رنگ و شفاف و بسان کریستال ریز به‌نام کوکائین‌ به‌دست می‌آید (‌شکل‌های‌۱و‌۲ و۳).

این ماده، یک ضددرد موضعى بسیار قوى است.

کوکائین‌ یک بی‌حس‌کننده‌ی موضعی و ضد‌درد می‌باشد که از آن برای بی‌حس‌کردن موضع برای اعمال جراحی کوچک و نیز در چشم پزشکی برای بی‌حس‌کردن قرنیه استفاده می‌شود.

کوکائین‌ را به‌عنوان یک ماده‌ی‌مخدر نیز به‌کار می‌برند. کوکائین‌ محرک قشر مغز و دستگاه عصبی مرکزی است و مصرف آن سبب تهییج و بی‌خوابی و توهم و هذیان می‌گردد‌. معتادان از راه بینی یا از راه تزریق، کوکائین را‌ مصرف می‌کنند‌.

پس‌از مصرف ابتدا نشاط و سرخوشی کاذب به معتاد دست‌می‌دهد و فرد با ایجاد اختلال در عملکرد روانی خود دچار توهم‌های بینایی و شنوایی می‌گردد. حالت تحریکی‌، بی‌قراری، اضطراب‌، ترس‌، پر‌حرفی‌، بی‌خوابی، هیجان‌، توهم و گیجی پس‌از مرحله‌ی سر‌خوشی گریبانگیر فرد می‌شود و احساس قدرت واهی او را به زوال می‌کشاند.

کراک، کریستال‌های ارزان قیمت و خالص نشده‌ی کوکائین است که اثر اعتیادآور بسیار زیاد و خطرناکی‌دارد‌.

آمفتامین‌، دارویی محرک اعصاب است که مصرف آن سبب بی‌خوابی، افزایش موقتی تمرکز، کاهش خستگی و کاهش اشتها می‌شود.

به دلیل خاصیت کم‌کردن اشتها‌، در درمان چاقی نیز از مشتقات آمفتامین استفاده می‌شود. از‌نظر درمانی  کاربرد دارویی ترکیبات آمفتامین در اختلال کم‌توجهی ـ بیش‌فعالی (ADHD) است.

3,4-methylenedioxy methamphetamine (‌سه و چهار ‌متیل‌دی‌اکسی آمفتامین)‌، که به‌نام اکستازی یا قرص اکس شناخته می‌شود، سروتونین و نورآدرنالین در سیناپس را آزاد می‌کند و مصرف آن موجب عوارض روانی و جسمانی درازمدت مهمی می‌گردد‌. استفاده‌ی مداوم از آمفتامین‌ها نوعی اعتیاد با نشانه‌هایی چون بی‌اشتهایی‌، کاهش‌وزن، تندی ضربان قلب و تنفس‌، لرزش، افزایش تحریک‌پذیری‌، بی‌خوابی و روان‌پریشی ایجاد می‌کند. قطع مصرف اکستازی نیز می‌تواند  افسردگی، احساس خستگی، بی‌حوصلگی و عوارض دیگر را به‌همراه داشته باشد‌.

• مواد توهم‌زا (Hallucinogenes)‌، که فعالیت روانی فرد را مختل‌می‌کنند و توهم ایجاد می‌نمایند، مانند ال.‌اس.‌دی(لیزرژیک اسید‌‌دی‌اتیل‌آمید‌)‌، مسکالین، متیل دی‌اکسی‌آمفتامین و پسیلوسیبین و قارچ جادویی.

ال‌.اس‌.‌دی، که نام کامل آن اسید‌لیزرژیک دى‌اتیل آمید  (Lysergic Acid Diethylamide‌) است‌، ماده‌ای توهم‌زا می‌باشد که در قارچ ارگو وجود دارد و در لابراتور تهیه می‌شود‌. ارگو قارچی است که به‌طور طبیعى روی گیاه چاودار رشد و زندگی می‌کند.ال.اس‌.‌دی‌،که به‌نام اسید نیز توزیع می‌شود‌، توهم‌‏زا می‌‏‌باشد و سبب ایجاد اختلال در خلق‌و‌خوی فرد می‌گردد‌.

شناخت زمان و مکان را مختل می‌سازد و فرد را دچار سرخوشی بی‌جا، خود‌ستایی‌، احساس سبکی و بی‌وزنی‌، هذیان و افسردگی می‌کند و حتی ممکن‌است مصرف‌کننده را به‌ خودکشی و قتل و جنایت نیز بکشاند‌. با مصرف ال‌.‌اس‌.‌دی، توهم‌های بینایی و شنوایی به فرد  دست‌می‌دهد و به‌طور‌کلی حواس پنج‌گانه‌ی  او مختل می‌شود‌.

تأثیرات فیزیکی ال‌.‌اس‌.دی  شامل بی‌حسی، خستگی، ضعف‌عضلات و لرزش، افزایش فشارخون، افزایش ضربان قلب و دمای بدن، اختلال در تعادل و تهوع و تشنج می‌باشد. علاوه‌بر تأثیرات جسمانی ال‌.‌اس‌.دی، خنده‌های بلند و قهقهه‌های ناگهانی در‌برابر مسائلی که خنده‌دار نیستند و نیز تغییرات جدی در درک، اندیشه و خلق شخص نیز از عوارض این دارو هستند. به‌دلیل خاصیت توهم‌زایی شدید ال‌.‌اس‌.دی‌، باید  آن  را یکی‌از مواد بسیار خطرناک تلقی‌کرد که نسل جوان را در‌معرض تهدید قرار  داده است.
حشیش‌، ماده‌‏اى رزینی است که از گیاه شاهدانه گرفته می‌شود و به رنگ سبز‌خاکستری و گاهى قهوه‌اى مایل به سبز دیده می‌شود. حشیش بوی قوی و طعم تند و خاصیت سکر‌آور دارد‌. شاهدانه، گیاهی است که در بیشتر مناطق جهان می‌روید و البته بسته به محل رویش، تفاوت‌هایی دارد‌. شاهدانه‌ و به‌ویژه شاهدانه‌ی هندی‌، دارای صمغی به‌نام کانابیس(Cannabis) یا حشیش است. از برگ و گل خشک شده‌ی شاهدانه‌، ماری‌جوانا (Marijuana) تهیه می‌شود. (‌شکل‌های‌۴و‌۵).

حشیش‌، حاوى ماده‏ى شیمیایى مهمی به‌نام تترا‌هیدرو‌کانا‌بینول (Tetra Hydro Cannabinol:THC) است که روی سیستم عصبی مرکزی اثر می‌کند و استعمال درازمدت آن به لاغری‌، رنگ‌پریدگی‌، ضعف و اختلالات روانی می‌انجامد‌. با مصرف حشیش، در همه‌ی قسمت‌های بدن تغییراتی ایجاد می‌شود که از‌جمله می‌توان به تغییر در درک صدا‌، رنگ و بو و مزه اشاره‌کرد‌. چند دقیقه پس‌از دودکردن یا یکی دو ساعت پس‌از خوردن حشیش، مرحله‌ی تحریکی آغاز می‌شود که طی آن فرد احساس خوشی و نشاط می‌کند‌.

فرد تحت‌تأثیر حشیش اشتهای کاذب می‌یابد و کنترل رفتارش مختل می‌گردد.

پر‌حرفی و قهقهه و حس پرواز به بیمار دست می‌دهد و ادراک فرد از زمان و مکان مختل می‌گردد. تعادل بیمار از دست رفته و دچار توهم و تصورات واهی می‌شود و مصرف‌کننده، اطراف و اطرافیان خود را غیر‌از آن‌چه هست می‌بیند؛ دست‌های خود را پر و بال می‌انگارد و حوض خانه را دریا‌ می‌بیند‌.