خلع سلاح انتخابی دستگاه ایمنی

بدن انسان نسبت به یاخته‌های انسان قریب 10‌برابر بیشتر یاخته‌ی باکتریال دارد. درافراد سالم، این باکتری‌ها به طور مشخص بی‌ضرر و غالباً سودمند بوده و میکرب‌های موجد بیماری را کنار می‌زنند. اما وقتی اختلال و آشوب دراین جمعیت ایجـــاد می‌شــود، توازن به هم خورده وکسالت و ناخوشی حاصل می‌شود. دریک مثال، پریـــودونتیت، شکل شدید بیماری لثه است.
طی یک بررسی جدید، پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا ثابت کرده‌اند باکتری‌های مسوول بسیاری ازموارد پریودونتیت سبب بروز این عدم تعادل می‌شوند. این حالت عدم تعادل را دراصطلاح دیس بیوز dysbiosis می‌نامند که با دستکاری پیچیده‌ی دوجبهه‌یی دستگاه ایمنی انسان همراه است.
یافته‌های این پژوهش درنشریه‌ی Cell Host & Microbe به چاپ رسیده و مکانیسم‌ این اختلال مشخص شده و آشکار گشته است که باکتری پریودونتال Porphyromans gingivalis از دو راه ملکولی دریک زمان قدرت کشتن یاخته‌های ایمنی را بلوک می‌کند و درعین‌حال قدرت یاخته‌ها را درحفظ التهاب حفاظت می‌نماید. این راهکار انتخابی باکتری‌های‌«ناظر»، لثه را در‌برابر کلیرانس سیستم ایمنی محافظت‌کرده و سبب دیس‌بیوز شده و به از‌دست‌رفتن استخوان و التهابی می‌انجامد که به صورت پریودونتیت مشخص می‌گردد. درهمین‌حال، محصولات تجزیه‌یی که دراثر التهاب ایجاد شده است، مواد اصلی مغذی را برای تغذیه‌ی جامعه‌ی دیس‌بیوتیک میکربی فراهم می‌آورد. نتیجه آنکه یک چرخه‌ی معیوب به‌وجود می‌آید که طی آن التهاب و دیس‌بیوز سبب تقویت یکدیگر شده و پریودونتیت را تشدید می‌کنند.
طی‌کار پیشین، این گروه پورفیرومانس ژنژیوالیس را به‌عنوان «پاتوژن کلیدی» شناسایی‌کرده بودند. همانگونه که در حوزه‌ی  اکولوژی هم دیده می‌شود تصور براین است که گونه‌هایی مانند خرس خاکستری گونه‌ی ‌کلیدی است زیرا بر تعدادی از سایر گونه‌های جامعه وحوش تأثیر دارد، این تصور حاکی از‌آن است که با‌وجودی‌که پورفیرومانس ژنژیوالیس از‌نظر تعداد در دهان اندک است ولی وجود این باکتری فشاری بیش‌از‌حد بر کل اکوسیستم میکربی وارد می‌آورد. درواقع گروه پژوهش ثابت کرده است که با وجود آنکه پورفیرومانس ژنژیوالیس مسوول آغاز جریانی است که به پریودونتیت منتهی می‌شود اما خود نمی‌تواند سبب ایجاد بیماری شود.
دانشمندان به این مسأله شک کرده‌اند که شاید پاتوژن‌های کلیدی دربیماری روده‌ی آغالش‌پذیر، سرطان کولون و سایر بیماری‌های التهابی نقشی با اهمیت دارند. این عوامل موجوداتی به شمار می‌روند که نمی‌توانند به خودی خود واسط بیماری باشند و به طور معمول باکتری‌های غیرپاتوژنیکی هستند که سبب التهاب می‌شوند.
دراین بررسی، لازم بود مشخص‌شود کدام ملکول‌هایی دراین جریان درگیر هستند که پورفیرومانس ژنژیوالیس به وسیله‌ی آنها سبب بیماری می‌شود. این سوال مطرح است که چگونه باکتری‌ بدون ازبین‌رفتن التهاب که لازمه‌ی به‌دست آوردن غذا برای آنها است می‌تواند از کشته‌شدن بگریزد. به‌این‌جهت پژوهشگران روی نوتروفیل‌ها تمرکز کرده‌اند. این یاخته‌ها زیر بار مسوولیت عکس‌العمل نسبت به صدمه‌های پریودونتیت هستند. براساس یافته‌های بررسی پیشین پژوهشگران نقش دوگیرنده‌ی پروتئـــینی را درایـــن زمینه بررسی کرده‌اند:
C5aR و گیرنده‌ی‌2 شبیه جایگاه گرفتن عوارض یا TLR2 با تلقیح P ژنژیوالیس به موش، پژوهشگران دریافتند حیواناتی که فاقد هریک از‌این دو گیرنده‌ هستند و نیز حیواناتی که با داروهای بلوک‌کننده‌ی این گیرنده‌ها درمان شده‌اند نسبت به موش‌های طبیعی درمان نشده، دارای میزان باکتری‌ کمتری بودند. بلوک‌کردن هریک از‌این گیرنده‌ها در کشت نوتروفیل‌های انسان به‌طور قابل‌تــوجه سبب تقویت توان یاختــه‌ها در از‌بیـــن‌بردن باکتـری‌ها شد.
 دربررسی‌ میکروسکوپی آشکار شد که P ژنژیوالیس سبب می‌شود TLR2 و C5aR ازنظر فیزیکی با هم باشند. این یافته‌ها حاکی از آن است که میان TLR2 و C5aR تاحدی ارتباط متقابل برقرار است. در‌صورتی‌که هر‌یک ازاین دوعامل موجود نباشد امکان پرگنه سازی موثر باکتری در لثه وجود ندارد. انجام تجارب بیشتر درموش‌ و نوتروفیل‌های کشت شده‌ی انسان به پژوهشگران کمک کرد تا عناصر دیگری در مورد نحوه‌ی انجام عملیات P ژنژیوالیس برای براندازی دستگاه ایمنی روشن شود. پژوهشگران پی‌بردند که ارتباط متقاطع TLR2 و C5aR  به تجزیه‌ی پروتئین MyD88 منتهی می‌شود و این پروتئین به‌طور طبیعی به رفع عفونت کمک می‌کند. و جدا از راهگذر MyD88، کشف شد که P ژنژیوالیس از راه ارتباط متقاطع‌ C5aR-TLR2، آنزیم PI3K را فعال می‌کند و این آنزیم سبب ایجاد التهاب و مهار قدرت فاگوسیتوز نوتروفیل دربرابر باکتری‌های مهاجم می‌گردد.
مهار فعالیتPI3K یا  ملکولی که بر جریان بالایی PI3K تأثیر می‌کند و Mal نام دارد قدرت پاکسازی P ژنژیوالیس نوتروفیل‌ها از لثه را برمی‌گرداند. این عامل میکربی ازارتباط میانC5aR و TLR2 برای خلع سلاح و تجزیه‌ی راهگذر MyD88 استفاده می‌کند که به‌طور طبیعی میزبان را در‌برابر عفونت حفظ می‌کند.
این کشف نه‌تنها هدف‌های تازه‌یی برای درمان پریودونتیت باز می‌کند بلکه حاکی از‌آن است که می‌توان از‌این راهکار در سایر بیماریهایی استفاده‌کرد که با دیس‌بیوز به‌وجود می‌آیند.