پزشکان در بیمارستان‌ها به‌طور معمول داروهای کاهش‌دهنده‌ی ترشح اسید معده که داروهای مهارکننده‌ی پمپ پروتون (PPI) نامیده می‌شوند تا سوزش سردل را کاهش‌دهند یا از خونروی در معده جلوگیری کنند را به‌وفور تجویز می‌نمایند که گاهی مواقع خطر حاصل از این داروها می‌تواند از خطر ناشی‌از خونروی بیشتر باشد. براساس بررسی‌های صورت‌گرفته‌ی اخیر، ضداسیدهایی که توسط حدود ۵۰درصد از بیماران بیمارستان استفاده می‌شوند، خطر عفونت مرگ‌آور را افزایش‌می‌دهند.
از گذشته تلاشهایی در جهت کاهش استفاده از PPIs انجام شده است و به‌دلیل اینکه این داروها در قوانین تجربی مرسوم در دستورالعمل مراقبت‌های بیمارستانی وارد شده‌اند، این امر بسیار دشوار می‌باشد.
به‌طور مثال؛ برای بیماری که در بیمارستان دوز بالایی از استروئیدها را دریافت می‌کند به‌صورت خودکار PPI تجویز می‌شود تا از خونروی GI جلوگیری‌کند که می‌تواند به‌دلیل استروئید رخ‌دهد.
نتایج بررسی‌ها نشان‌داد ۹۰درصد از بیماران بستری که برای اولین‌بار در بیمارستان این داروها برای آنها تجویز‌می‌شود، زمانی که این دارو را مصرف‌می‌کنند در‌مقایسه با هنگامی‌که این داروها را مصرف نمی‌نمایند در‌معرض خطر مرگ‌و‌میر بالاتری قرار‌می‌گیرند و تقریباً در ۸۰درصد از بیمارانی‌که پیش‌از ورود به بیمارستان از PPIs استفاده می‌کنند، ادامه‌ی استفاده از آنها در بیمارستان احتـمال بروز نتیـجه‌ای مرگبـار را کمی افزایش می‌دهد.
عفونت‌هایی مانند پنومونی و عفونت ناشی از C.difficile)Clostridium difficile) در زمان کاهش اسید‌معده ایجاد می‌گردند. هر‌دو عفونت در بیماران بستری که دچار این عفونت‌ها می‌شوند، بالقوه خطرناک هستند.
تصور‌می‌شودکه‌پنومونی می‌تواند زمان سرکوب تولید اسید رخ‌دهد، چون باکتری‌های بیشتری در معده و حلق رشد می‌کنند که متعاقباً می‌توانند به ریه وارد شوند.
بسیاری‌از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان، پیشتر از این داروها مصرف می‌کنند و گاهی پزشکان در بیمارستان تجویز این داروها را آغاز می‌کنند تا از خونروی گوارشی جلوگیری نمایند. اما سایر محققان نشان‌داده‌اند که این داروها ظاهراً خطر پنومونی و عفونت C.diff را افزایش‌می‌دهند که دو‌عفونت جدی محسوب می‌شوند و به‌صورت معمول بیماران بستری در بیمارستان در معرض خطر ابتلا به آنها قرار‌دارند و به‌صورت بالقوه زندگی بیمار را تهدید می‌کنند.
این مدل جدید، به محققان اجازه‌می‌دهد تا افزایش خطر عفونت مرگبار را با خطر خونروی گوارش فوقانی(UGIB) مقایسه‌کرده و مشاهده نمایند که در بسیاری‌از بیماران بستری، مصرف داروهای مذکور بیمار را در‌مقایسه با زمانی‌که از این داروها استفاده نمی‌کند در‌معرض خطر بیشتری قرار‌می‌دهد. این گروه اشاره می‌کنند که هرچند این تأثیر زیاد نیست اما همیشگی می‌باشد.
با نگاهی به این یافته‌ها باید پزشکان را به محدودسازی استفاده از PPIs به‌عنوان اقدامی پیشگیرانه بر‌علیه خونروی GI تشویق نمود که تا حد ممکن این داروها را برای بیماران کمتری تجویز نمایند.
این گروه پیش‌از این، درمان «موقت» یا PPIs را روی بیمارانی‌که به‌منظور جلوگیری از سکته‌ی مغزی داروهای خوراکی رقیق‌کننده‌ی خون برای آنها تجویز‌شده بود، به‌دقت مورد بررسی قرار‌داده‌اند.
برای این بیماران اغلب یک یا دو‌هفته قبل‌از اینکه داروهای خوراکی در آنها تأثیر خود را نشان دهند، تزریق یکی‌از این داروها (هپارین معمولی یا LMWH) تجویز‌می‌شود تا خطر سکته را در‌طی این مدت کاهش دهد. اما این داروهای تزریقی نیز خطرات خاص خود را به‌همراه دارند.
ثبت نظر