شماره ۱۰۵۸

تأثیر نینتدانیب در سرطان ریه

دکتر سیدعلی فاطمی - داخلی

تأثیر نینتدانیب در سرطان ریه

داروی نینتدانیب (‌بانام تجاری: Vargatef) همراه با دوستاکسل (Docetaxel) جهت درمان بزرگسالان مبتلا به سرطان پیشرفته‌ی ریه‌ی سلول‌های غیرکوچک (NSCLC) مربوط به  بافت غدد‌ی ریه  (آدنوکارسینوما) که قبلاً تحت شیمی‌درمانی بوده‌اند، از نوامبر سال‌2014 تجویز‌شده است. «مؤسسه‌ی کیفیت و کارآمدی مراقبت‌های بهداشتی آلمان (IQWiG)» ضمن ارزشیابی پرونده‌های پزشکی، بررسی‌کرد که آیا این داروی جدید مزیت بیشتری نسبت به روش‌درمانی مقایسه‌ای دارد یا خیر؟

مزایای استفاده  از داروی نینتدانیب ‌(Nintedanib) در بیمارانی است که بیماری تا مرحله‌ی متاستاز مغزی پیشرفت ‌نکرده و عوارض آن درمورد بیمارانی صدق می‌کند ‌که بیماری تا مرحله‌ی  متاستاز مغزی پیشرفت نموده باشد.

براساس یافته‌های مزبور، شاخصی از اندک مزیت افزوده‌ی نینتدانیب همراه با دوستاکسل در بیمارانی‌که متاستاز مغزی ندارند، وجود دارد. اما در بیمارانی‌که به متاستاز مغزی مبتلا شده‌اند، داروی جدید نسبت به شیمی‌درمانی فقط با دوستاکسل معایب بیشتری دارد. این مسأله تا‌حدی به مزیت کمتر نینتدانیب در بیماری پیشرفته اشاره دارد.

یافته‌های حاصل از تنها بررسی موجود، جهت‌گیری خاصی دارند و درنهایت می‌تـــوان شاخص‌هایی به‌دست‌آورد:

تولیدکننده‌ی دارو در پرونده‌ی مزبور،روش درمانی شامل نینتدانیب و دوستاکسل را با روش درمانی متشکل از دارونما و دوستاکسل مقایسه نمود. همانگونه که دوره‌ی درمانی در شاخه‌ی نینتدانیب طولانی‌تر از شاخه‌ی درمانی دارونما (متوسط ۳/۴‌ماه در‌مقابل 3‌ماه) بود، دوره‌های مشاهدات پس‌از درمان (Followup) نیز درمورد شاخه‌های درمانی فوق متفاوت بودند. بنابراین به‌استثناء بقای کلی، نتایج فوق برای تمام پیامدها متغیر و نامطمئن بود.

اما اصولاً می‌توان از نتایج تنها بررسی که در پرونده‌ی سازنده‌ی دارو موجود است، شاخصی از مزیت افزوده به‌دست آورد.

همانگونه که تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد، مزیت‌ها یا معایب نینتدانیب در ترکیب با دوستاکسل به طور عمده به این مسأله بستگی دارد که آیا بیماران در شروع پژوهش به متاستاز مغزی مبتلا شده باشند یاخیر؟

بیمارانی‌که به متاستاز مغزی مبتلا نیستند عمر طولانی‌تری خواهند داشت:

بیمارانی‌که مبتلا به متاستاز مغزی نبودند و تحت‌درمان نینتدانیب همراه با دوستاکسل قرارگرفتند، عمری طولانی‌تر از افرادی که فقط با دوستاکسل درمان شده بودند، داشتند. (به‌طور متوسط ۱۳/۵ ماه در‌مقابل ۱۰/۳ماه) این نتایج حاکی از اندک مزیت اضافی نینتدانیب است. بااین‌وجود اسهال در بیماران تحت‌درمان با نینتدانیب شایعتر بود؛

این عارضه در تضاد با افزایش مزیت‌ها نیست.

ازاین‌رو، به‌طورکلی تنها مزیت استفاده از نینتدانیب، در‌مورد بیمارانی است که مبتلا به متاستاز مغزی نیستند.

عوارض بیشتر در بیماران مبتلا به متاستاز مغزی:

بیمارانی‌که مبتلا به متاستاز مغزی بودند و در شروع پژوهش با نینتدانیب درمان شدند، اغلب دچار بی‌اشتهایی گشتند و نشانه‌های تهوع و استفراغ و اسهال نیز در حین درمان تشدید شد. این عوارض همگی به مزیت کمتر نینتدانیب در درمان بیماران مبتلا به متاستاز مغزی اشاره دارد.

 

تعداد بازدید : 2662

ثبت نظر

ارسال