طبق نتایج یک بررسی تازه که به کنفرانس بین‌المللی انجمن توراسیک آمریکا عرضه شد، دربیمارانی که از ICU یا واحد تیمار فشرده جان به در برده‌اند، احتمال ایجاد نشانه‌های نابسامانی استرس پساضربه‌یی افزایش می‌یابد.
اقامت در ICU هم برای بیمار و هم خانواده‌اش دردناک و مولم است در آنالیز بیش‌از 3400 بیمار ICU، محققان دریافتند که یک ربع از جان به‌در بردگان دارای نشانه‌های PTSD بوده‌اند.
این بازبینی طبقه‌بندی‌شده شامل 28 بررسی و مجموع 3428 بزرگسال جان به‌در برده از ICU بوده است.
ارزیابی شامل آزمودن با ابزارهای معتبر شده‌ی PTSD بود که در بیشتر موارد به وسیله‌ی «تأثیر مقیاس رویدادها» (IES از صفر تا 75) و یک یا چند‌ماه بعد از اقامت در ICU انجام شده بود.
متاآنالیزیک زیر مجموعه شامل429بیمار که 1تا6 ماه بعد‌از اقامت در ICU انجام شده بود، ثابت‌کرد که فراوانی نشانه‌های PTSD در آستانه‌ی IES بیش‌از 35 و 42٪، دارای آستانه‌ی بیش‌از 20 است. در 698 بیمار که 7 تا 12 ماه بعد از اقامت سنجیده شدند، فراوانی PTSD منطبق برابر 17و34٪ بود. این نرخ درسایر بررسی‌ها که درآنالیز آمده است از 5تـا62٪ متغیر است.
عوامل خطرساز نشانه‌های PTSD عبارتنداز سن جوانتر، استفاده از بنزودیازپین و یا تهویه‌ی مکانیکی درطول اقامت در ICU و خاطرات ترسناک تجارب ICU بعد‌از مرخص‌شدن. در بعضی بررسی‌های بیمارانICU در اروپا، استفاده‌از یادداشت درICU به‌طور قابل‌توجه از وقوع نشانه‌های PTSD کاسته است.
نکته‌ی با اهمیت آن است که در هرسه بررسی ثابت شده است بیشتر نشانه‌های PTSD با بدترین کیفیت زندگی مرتبط با سلامت همراه بوده است. محدودیت بالقوه‌ی این بازبینی طبقه‌بندی شده، قابلیت تغییر جمعیت بیمار و ابزار سنجش PTSD بررسی شده را نشان می‌دهد که مقــایــسه‌ی مستقیم میـــان بــررسی‌ها را دشوار می‌سازد.
نتایج این متاآنالیز تأکید می‌کند که نسبت بزرگی از بیمارانی که از اقامت درICU جان به‌در می‌برند دچار نشانه‌های PTSD خواهند شد که با بدترین کیفیت زندگی در ارتباط با سلامت همراه است.
ثبت نظر