ایمنی‌سازی به‌وسیله باکتری‌ها

تزریق باکتری خاکی مایـکوباکتریـوم ‌(M.Vaccae) تحمل‌پذیری بدن را دربرابر تنش و اضطراب بالا‌می‌برد و سبب بهبود رفتارهای سازگارانه در موش‌ها گشته و مانع از کولیت ناشی‌از اضطراب (یک نشانه‌ی شاخص بیماران التهابی‌روده) می‌شود و نتایج پژوهش حاکی از آن است که ایمن‌سازی با استفاده‌از باکتری‌ها، فواید گسترده‌ای برای سلامتی خواهد داشت‌.در‌این ارزیابی با آزمایش‌ها‌یی که روی گونه‌های آزمایشگاهی موش‌ها صورت‌گرفت‌، اینگونه مشخص‌گردید که موش‌هایی که به‌روش Heat-killed preparation تـوسـط مـایکــوبــاکتـریـوم ‌Vaccae ایمن‌‌سازی گشتند،در‌مقایسه با موش‌های درمان‌نشده در‌طول اولین ساعات آزمایش در زمان رویارویی با گونه‌های مهاجم، حدود نیم برابر جهش و رفتارهای اجتنابی بیشتری را ازخود نشان‌دادند. موش‌های ایمونیزه ۱‌تا‌۲‌هفته پس‌از درمان، سطح کاهش‌یافته‌ای از رفتارهای تسلیم‌شونده از‌خود نشان‌دادند.

موش‌های ایمونیزه پاسخ همراه با رفتار مقابله‌ای فعال‌تری را به استرس نشان‌دادند؛ راهبردی که با تحمل‌پذیری دربرابر استرس در حیوانات و انسان درارتباط است‌. درمان با مایکوباکتریوم‌Vaccae کولیت ناشی‌از استرس را که با آسیب سلولی به روده‌ی‌بزرگ و نفوذ به سلول‌های ایمنی اندازه‌گیری می‌شود، حدود ۵۰ درصد در‌مقایسه با موش‌های درمان‌نشده کاهش‌داد.

این بررسی بر اهمیت میکروبیوم یک ارگانیسم در پیشگیری و مقابله با بیماری‌های مربوط با التهاب و شرایط (بیماری) روانی تأکید دارد. میکروبیوم‌ها از جوامع فعال میکروارگانیسم‌ها،  از‌جمله باکتری‌های زیست‌محیطی ساخته شده‌اند و ثابت شده‌است که تنوع میکروبیوم به‌طور فزاینده‌ای در تنظیـمات ایـمنی (کنترل پاسخ‌های خود‌ایمنی و آلرژیک ‌Immunoregulatory Response) نقشی اساسی بازی‌می‌کند و باعث کاهش آسیب‌پذیری در‌برابر عفونت و دیگر عوامل سلامت سازگاری می‌شود. تحقیقات پیشین نشان‌داده‌اند که بیماری‌های مربوط به اضطراب مانند اختلال استرس پس‌از سانحه، ممکن‌است به‌دلیل مشکل در تنظیم سازگاری باشد.
تزریق مایکوباکتریوم‌Vaccae برای هدف قرار‌دادن آنتی‌ژن خاصی طراحی نشده‌است، یعنی همان روشی که واکسن عمل‌می‌کند، بلکه پاسخ‌های سازگاری فرد برای محافظت دربرابر التهاب نامناسب را فعال‌می‌کند‌.

مطابق با فرضیه‌های پیشین، آنتی‌بیوتیک‌ها و تغییرات در رژیم‌غذایی تا‌حد زیادی باعث کاهش میزان قرارگیری در‌معرض باکتری محیط‌زیست و دیگر موجودات عامل سازگاری شده‌است؛ در‌نتیجه تنوع میکروبیوم‌های انسانی و توانایی آنها برای سرکوب التهاب نامناسب کاهش‌یافته است. به‌نظر‌می‌رسد که قرار‌نگرفتن درمعرض این موجودات، در ابتلا به بیماری‌های همه‌گیر و کنونی التهابی در جوامع مدرن شهری نقش داشته باشد.

Ref: National Academy of Science 16 May 2016