عوامل گُر گرفتگی و تعریق شبانه در زنان

بیشتر زنان در دوره‌ای از عمر خود دچار گُرگرفتگی یا تعریق شبانه می‌شوند. با‌این‌حال، زمان وقوع این نشانه‌ها و مدت دوام آنها می‌تواند به‌طور چشمگیری در‌میان آنان متفاوت باشد. بر‌اساس تحقیقاتی که در دانشکده‌ی بهداشت‌عمومی‌دانشگاه پیتزبورگ انجام‌گرفت‌، یافته‌های جدید نشان‌می‌دهند که زنان در‌مورد ابتلا به گُرگرفتگی و تعریق شبانه به ۴گروه متمایز تقسیم‌می‌شوند که هریک می‌تواند شاخصه‌هایی برای درمان و پیشگیری‌از شرایط آینده را داشته‌باشد.

بررسی اپیدمیولوژیک، صدها زن را به‌طورمتوسط به‌مدت ۱۵‌سال مورد پیگیری قرار‌داد و ویژگی‌هایی را در آنها شناسایی‌کرد که این ویژگی‌ها آنان را مستعد سیری خاص برای ابتلا به گُرگرفتگی و تعریق شبانه می‌کند که درمجموع به‌عنوان «نشانه‌های وازوموتور(Vosomotor Symptoms)» شناخته‌می‌شوند. پژوهشگران دریافتندکه زنان را می‌توان در‌گذار به یائسگی تقریباً به‌طور‌مساوی به ۴‌سیر مجزا از‌نظر نشانه‌های وازوموتور تقسیم‌کرد. برخی ویژگی‌های خاص که در دسته‌های مختلف شایع‌تر بودند این موارد می‌باشند:

• احتمال پایین داشتن نشانه‌ها در‌طول مدت گذار به یائسگی که در زنان چینی شایع‌تر بود.

• احتمال بالای داشتن نشانه‌ها در‌طول مدت گذار به یائسگی که در زنان سیاه‌پوست شایع‌تر بود؛ این افراد سطح تحصیلات کمتری داشتند، نوشیدن متوسط یا شدید الکل را گزارش‌کرده‌ بودند و افسردگی یا اضطراب در‌آنها گزارش شده‌بود.

• شروع زودرس نشانه‌ها ۱۰‌سال پیش‌از آخرین دوره‌ی قاعدگی و قطع پس‌از آن در‌میان زنانی‌که چاق بودند، افسردگی یا اضطراب داشتند، در وضعیت سلامتی ضعیف‌تری نسبت به همسالان خود بودند و در زمان یائسگی سن بالاتری را داشتند شایع‌تر بود.

• شروع دیرهنگام نشانه‌ها پس‌از آخرین دوره‌ی قاعدگی با کاهش‌تدریجی در دهه‌ی بعدی، در زنان با شاخص توده‌ی بدنی (نسبت وزن به قد) پایین‌تر (BMI)، زنان سیگاری و زنان سیاه‌پوست شایع‌تر بود.

نوسانات هورمونی با نشانه‌های وازوموتور در ارتباط بود‌، اما کاملاً مطابق نبود که نشان‌می‌دهد این نوسانات به‌طور‌کامل عامل بروز نشانه‌ها نیستند. دیدن الگوهایی شبیه به این نشان‌می‌دهد که موضوعی فراتر از گُرگرفتگی و تعریق شبانه به‌عنوان شرایط آزاردهنده‌ی گذرا (Passing Nuisance) روی‌می‌دهد. بسته به دسته‌ای که هر زن در‌آن قرار‌می‌گیرد، ممکن‌است پیامدهای مهمی ‌در‌مورد سلامت او وجود داشته‌باشد. طی بررسی‌هایی که اخیراً صورت‌گرفته، برخی‌از این سیرها (Trajectories) با عوامل خطر برای بیماری‌ قلبی عروقی ارتباط مستقیم دارد.

Ref: University Of pittsburgh School of Pubic Health July 15, 2016