داروهای ضدفشارخون در بارداری (۵) (بخش پایانی)

فشار‌خون مزمن بارداری:

به‌علت وازودیلاتاسیون فیزیولوژیک، فشار‌خون در شروع بارداری کاهش می‌یابد. درمان زمانی شروع می‌شود که فشار‌خون به  mmHg 140-150/90-100 افزایش یابد.

در صورت ‌وجود زمینه‌ی نارسایی کلیه برای درمان فشار‌خون باید ارقام کمتر ملاک قرار گیردSlightly lower Thershold

خط اول درمان: برای فشار‌خون غیر‌شدید متیل‌دو‌پا

خط دوم درمان: Labetalol باNifedipine و دنبال‌نمودن درمان با دیگر داروهای خط سوم درمان در صورت عدم‌کنترل مناسب فشارخون.

درمان فشار‌خون شدید بارداری:

وقتی است که فشار‌خون BP>۱۶۰/۱۱۰mm Hg باشد درمان فوری احتیاج دارد به‌علت:

1ـ افزایش خطر خونریزی ‌مغزی مادر

2ـ درمان، خطرات مرگ مادر (maternal mortality) را کاهش‌می‌دهد.

درمـان فشـار‌خون در دوران بعد‌از زایمان:

در‌این دوران کسانی‌که در دوران بارداری normotensive بوده‌اند، در پنجمین روز بعد‌از زایمان افزایش فشارخون دیاستولیک ‌۱۰۰‌میلی‌متر جیوه را تجربه می‌کنند که به‌نظرمی‌رسد ناشی‌از نتیجه‌ی:

1ـPhysiological volume expansion

2ـ Fluid mobilization باشد.

برای درمان فشار‌خون بعد‌از زایمان(post partum) دستورالعملی به‌طور روتین وجود ندارد. آقایان Tan & Swietپیشنهاد می‌کنند که داروی ضد‌فشار‌خون زمانی داده شود که فشار‌خون در 4‌روز بعد‌از اول زایمان به۱۵۰/۱۰۰میلی‌متر جیوه برسد.

انتخاب نوع دارو:

بهتر است همان دارویی استفاده شود که در دوران قبل‌از زایمان (antenatal) استفاده می‌شده است. نرمال‌شدن فشار‌خون ممکن‌است از چندروز تا چندهفته بعد‌از زایمان طول بکشد و کنترل فشار‌خون توسط خود بیمار در‌این‌دوره مفید ‌است.

به‌نظر می‌رسد مصرف کوتاه‌مدت فوروسماید‌(Furosmide) در زنانی با پر‌اکلامپسی شدید که فشارخون با ادم علامت‌دار محیطی‌ـ ریوی همراه می‌شود، مؤثر است. مصرف NSAID در‌این دوران ممکن‌است در افزایش فشار‌خون سهیم باشد لذا برای مادرانی که بعد‌از زایمان هنوز دارای فشارخون‌ بالا هستند، این داروها نباید تجویز گردند.

استفاده از داروی ضد‌فشار‌خون در دوران شیردهی‌:

عواملی‌که عبور دارو را به شیر کمک می‌کنند عبارتنداز:

1ـ حجم کوچک شده‌ی توزیع دارو در مادر

2ـ اتصال پایین دارو به پروتئین‌های پلاسما

3ـ فقدان شارژ درPH فیزیولوژیکی

4ـ حلالیت بالای دارو در چربی، موقعی که دارو به‌وسیله‌ی نوزاد شیرخوار خورده شود. اکسپوژر به دارو به موارد زیر بستگی دارد:

1ـ حجم مایع خورده‌شده

2ـ فاصله‌ی بین مصرف دارو و زمان شیردهی

3ـ مهیابودن راه دهانی (قدرت مکیدن نوزاد)

4ـ ظرفیت بدن نوزاد در خارج‌‌نمودن دارو.

اکسپوژر بچه‌ی شیرخوار به متیل‌دوپا از‌طریق خوردن شیر‌مادر پایین و به‌طور کلی بی‌خطر ‌است.

اتانولول و متوپرولول در شیرمادر تغلیظ می‌شوند و به سطحی می‌رسند که می‌توانند روی نوزاد اثـر بگذارند. برعکس، به‌نظر‌می‌رسد که میزان labetalol و Propranolol در شیر خیلی پایین است. گرچه غلظت دارو در شیر‌مادر در مورد مصرف مُدِر پایین و بی‌خطر است ولی این داروها می‌توانند تولید شیر مادر را به‌طور قابــل‌ملاحظه‌ای کم کنند. Nifedipine وارد‌شده به داخل شیر‌مادر ظاهراً بدون اثرات ناخواسته است.

آکادمی طب کودکان آمریکا (American Academyof pediatrics) می‌پندارد که داروهای فوق با تغذیه ‌با شیرمادر مطابقت دارند.

درباره‌ی ACEI & ACR Blockers: اطلاعات قابل‌ملاحظه‌ای دال‌بر تجویز این گروه از داروها در دوران شیردهی (lactation)  وجود ندارد.