شماره ۱۱۰۸

داروی دیابت و درمان وابستگی به الکل

دکتر هوشنگ سلطان‌زاده - داروساز

وابستگی به الکل عامل ایجاد بیماری و همچنین مرگ‌و‌میر در جوامع امروزی محسوب می‌گردد و مشکلی جدی برای سلامت در تمام جوامع محسوب می‌گردد...

چهارشنبه 3 شهریور 1395

وابستگی به الکل عامل ایجاد بیماری و همچنین مرگ‌و‌میر در جوامع امروزی محسوب می‌گردد و مشکلی جدی برای سلامت در تمام جوامع محسوب می‌گردد.طبق بررسی‌های محققان، یک داروی به‌کار‌رفته برای درمان دیابت و چاقی، می‌تواند ابزاری ارزشمند برای درمان وابستگی به الکل باشد.

مصرف خطرساز: نزدیک به ۵درصد جمعیت سوئد وابستگی به مصرف الکل دارند که جمعیتی بالغ‌بر ۳۰/۰۰۰‌تَن را تشکیل می‌دهند، درحقیقت تقریباً ۱۵‌درصد از این جمعیت بیش‌از ۱۴بار نوشیدنی الکلی استاندارد در هفته (مردان) یا بیش‌از۹‌بار نوشیدنی الکلی استاندارد در هفته (زنان) مصرف می‌کنند.

بررسی جدید در دانشگاه گوتنبرگ نشان‌می‌دهد که مداخله با هورمون‌ GLP-1 می‌تواند هدفی برای درمان وابستگی به الکل باشد که یک دیدگاه کاملاً جدید است.

درمان اعتیاد به الکل: پژوهشگران دریافته‌اند که درمانی شبیه GLP-1 که برای درمان دیابت نوع۲ و چاقی به‌کار می‌رود، می‌تواند برای درمان وابستگی به الکل نیز به‌کار رود.

معمولاً دوپامین در مغز در پاسخ به نوشیدن الکل در مرکز پاداش مغز‌(Reward Center) ترشح می‌شود که یک حس سرخوشی را به‌دنبال دارد. ماده‌ی شبه GLP-1 از قابلیت الکل برای افزایش دوپامین در بخش پاداش مغز موش‌ها جلوگیری می‌کند و درنتیجه آنها دیگر پاداشی از مصرف الکل تجربه نخواهند کرد.

کاهش جذب: علاوه‌بر‌این، این داروی دیابت باعث شد تا مصرف  الکل  در موش‌هایی که برای مصرف زیاد الکل پرورش یافته بودند، کاهش یافته و حتی انگیزه‌ی آنها برای مصرف (Motivation to drink) نیز کاهش پیدا کند. همچنیـن این دارو بازگشت به نوشیدن الکل (Relapse Drinking) در موش‌ها را متوقف‌می‌کند که درواقع این مسأله، مشکل اصلی افراد وابسته به الکل می‌باشد. با آزمایش‌های متعدد روی موش‌های آزمایشگاهی‌، ماده‌ی شبه GLP-1 مصرف الکل را در موش‌هایی که چندین ماه مقدار زیادی الکل می‌نوشیدند، ۳۰تا۴۰درصد کاهش‌داد.

عملکردهای‌های مشابه: به‌ظاهر مکانیسم‌های مشابهی وابستگی به الکل و غذاخوردن را تنظیم‌می‌کنند که هنگام صرف غذا، هورمون‌GLP-1 از روده‌ها ترشح شده و باعث ایجاد حس سیری می‌شود و همچنین ترشح آن در مغز نیز خوردن غذا را کاهش‌می‌دهد.

نتایج پژوهش حاضر نشان‌می‌دهد که نقش فیزیولوژیک GLP-1 ورای هومئوستاز گلوکز و تنظیم صرف غذا بوده و شامل تعدیل افزایش وابستگی به الکل می‌گردد و پیشنهاد‌می‌شود که  علاوه‌بر کنترل چاقی، داروهای شبهGLP-1 را می‌توان برای درمان وابستگی به الکل نیز در انسان به‌کار برد که درحال‌حاضر تحقیقات بیشتر ادامه دارد.

تعداد بازدید : 746

ثبت نظر

ارسال