سموم محیطی و تلفات بارداری

 فتالات‌ دربسیاری از پلاستیک‌های محتوی موادغذایی و نوشابه‌ها، مواد آرایشی و اسباب‌بازی‌ها وجود دارد و در ادرار بیش از ۹۵ درصد از جمعیت آمریکا مشاهده می‌گردد. بیمارانی که ازنظر طبی، کمک باروری دریافت می‌کنند، بیشتر به‌عوارض موادشیمیایی درون‌ریز تخریب‌کننده حساس می‌باشند. این تحقیقات از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۲ دربیمارستان ماساچوست و روی زوج‌هایی که تحت درمان ناباروری بوده‌اند انجام شده‌است. در ۲۵۶ تَن از زنان مورد بررسی ۳۰۳ مورد بارداری مشاهده‌شد که در میان این موارد، ۷۳درصد با IVF و۲۷درصد با روش تلقیح اسپرم داخل‌رحمی(IUSF) ‌باردار شده‌ بودند. در هریک از زنان دو نمونه‌برداری انجام‌شد. مورد اول قبل از انتقال آمبریو و مورد دوم روز انتقال که درمرکز کنترل و پیشگیری ازبیماری‌ها برای ۴متابولیت 2-ETHYLHEXLY)Phthalates) مورد ارزیابی قرار گرفته از این ۳۰۳مورد بارداری، ۸۲مورد پیش‌از هفته بیستم دچار سقط جنین شدند که ۳۱مورد از این تلفات بارداری، ناشی از سموم محیطی و بیوشیمیایی بود. درزنانی‌که سطح فتالات آنها قبل‌از بارداری بالابوده است، دو تا سه برابر خطر تلفات بیوشیمیایی بارداری و ۱۰ تا ۶۰ درصد افزایش خطر تلف‌شدن بارداری قبل‌از هفته۲۰ را داشتند. ما می‌توانیم باکاهش درمعرض قراردادن از طریق اجتناب از ساخت ظروف پلاستیکی وکاهش مواد آرایشی اقدام‌کنیم. مکانیسم ایجاد تلف‌شدن بارداری مشخص‌نیست. عده‌ای ازنظر تئوری عقیده‌دارند که سلول تخم مبتلامی‌شود و بنابراین درکیفیت آمبریو و یا لانه‌گزینی تاثیرگذار است. تحقیقات پیشین نشان‌داده‌اند که با بالا‌بودن فتالات در زنان تعداد فولیکول‌ها به‌طور مشخصی کاهش می‌یابند، بنابراین به‌طور مشخص این افراد سلول‌های تخم اندکی دارند.

محققان پیشنهادمی‌نمایند که باید برای بیماران مشاوره دقیق انجام‌داد. این مواد شیمیایی درطی ۶ تا ۱۲ساعت از بدن دفع می‌شوند. این موضوع در عموم مردم توام با این حقیقت است که فتالات در غدد درون‌ریز مادری یا جنینی و تهاجم خارج ویلوزیته‌ای تروفوبلاست تاثیرگذار است. بنابراین پزشکان باید به بیماران، کاهش درمعرض فتالات قرارگرفتن را توصیه نمایند.

Ref: Medscape Medical News