مراقبه meditation سبب فعال‌شدن قشرسینگولیت قدامی anterior cingulate cortex می‌شود و به این ترتیب ازمیزان اضطراب می‌‌کاهد(شکل۱).
دانشمندان همچون رهبانان بودایی و استادان ذن سالها است می‌دانستند انجام مراقبه سبب کاهش اضطراب می‌گردد ولی نحوه‌ی بروز این آرامش را نمی‌دانستند.
اما دانشمندان مرکز طبی Wake Forest Baptist موفق شده‌اند عملکردهای مغز را ضمن مراقبه شناسایی کنند.
با وجودی که دانشمندان می‌دانستند با انجام مراقبت ازمیزان اضطراب کاسته می‌شود ولی مکانیسم‌های اختصاصی درگیر رفع اضطراب در مغز افراد سالم شناسایی نشده بود. اما با این بررسی، محققان توانسته‌اند مشاهده‌کنند کدام مناطق مغز ضمن تسکین اضطراب مرتبط با مراقبه فعال‌شده و کدام نواحی از فعالیت می‌افتند.
این بررسی درشماره‌ی اخیر 2013 Jun 7 نشریه‌ی Social cognitive and Affective Neuroscince انتشار یافته است.
برای این بررسی، 15داوطلب سالم که میزان اضطراب روزانه‌ی طبیعی داشتند برای ارزیابی فراخوانده شدند. این افراد سابقه‌ی قبلی انجام مراقبه نداشته و به نابسامانی‌های اضطرابی دچار نبودند.
همه‌ی افراد در4 کلاس20 دقیقه‌یی برای یادگیری تکنیکی موسوم به مراقبه‌ی دل اگاه mindfulness meditation شرکت کردند.
در این شکل ازمراقبه افراد می‌آموزند تا روی نفس و احساسات جسمی خود تمرکز نموده و بدون پیش داوری، افکار و احساساتی را ارزیابی کنند که ضمن آن کار ظاهر می‌شوند.
شرکت‌کنندگان در بررسی چه قبل ازمراقبه و چه بعد ازمراقبه با استفاده از یک نوع خاص تصویرسازی موسوم به تصویرسازی تشدید مغناطیسی با نشان دار کردن سرخ‌رگ سنجیده شده و فعالیت مغزی‌شان بررسی شد. این نوع تصویرسازی در جریان‌های تصویرسازی مغز مانند مراقبه بسیار مؤثر است. افزون براین گزارش اضطراب پیش ازاسکن مغز و پس از ان اندازه‌گیری شد.
اکثریت شرکت‌کنندگان بررسی، کم‌شدن اضطراب را گزارش دادند. پژوهشگران دریافتند که میزان اضطراب با انجام مراقبه تا 39٪ کاهش یافته است.
دکتر فاضل زیدان رهبر این گروه می‌گوید این نتیجه نشان داد که فقط با انجام چند دقیقه مراقبه‌ی دل آگاهی می‌توان از میزان اضطراب طبیعی هر روزه کاست.
این بررسی آشکار ساخت که تسکین اضطراب در ارتباط با مراقبه با فعال‌شدن قشر سینگولیت قدامی و قشر پیش‌پیشانی شکمی میانی ارتباط دارد. این دو ناحیه‌ی مغز درعملکرد مغز در سطوح اجرایی دخالت دارند.
ضمن مدیتیشن فعالیت درقشر پیش پیشانی شکمی میانی بیشتر است و همین منطقه‌ی مغز سبب کنترل دلشوره می‌شود.
افزون براین وقتی فعالیت در قشر سینگولیت قدامی یعنی قشری که بر تفکر و عاطفه نظارت دارد افزایش می‌یابد از مقدار اضطراب کاسته می‌شود(شکل۲).
Ventromedial Prefrontal Cortex
دل‌آ‌گاهی سبب حفظ توجه در لحظه‌ی حال و کنترل روش واکنش انسان نسبت به افکار و عواطف روزانه می‌شود. جالب توجه آنکه یافته‌های حاضر آشکار می‌سازد که مناطق مغزی مرتبط با رفع اضطراب در اثر مراقبه با اصول دل‌آگاه بودن سازگار است.
پژوهش در سایر مؤسسات نشان داده است که انجام مراقبه دربیماران مبتلا به اضطراب فراگیر و نابسامانی‌های افسردگی به صورت چشمگیری‌کاهش می‌یابد. نتایج این تصویرسازی عصبی مکمل مجموعه‌ی آگاهی‌های موجود دراین زمینه است و مکانیسم‌های مغزی مرتبط با رفع اضطراب به وسیله‌‌ی مراقبه را در افراد سالم نشان می‌دهد.
ثبت نظر