حدود سه چهارم از سرطانهای پستان (که شایعترین سرطان زنان آمریکا می‌باشد) به هورمون استروژن وابسته است. بیماران مبتلا به این نوع از سرطان پستان در ابتدا با داروهایی مانند تاموکسیفن درمان می‌شوند که استروژن را بلوکه می‌کند. با این حال، یک سوم تا نصف این بیماران در نهایت در مقابل این درمان مقاوم می‌شوند.
برای این نوع بیماران و بیمارانی که تومورهایشان وابسته به استروژن (Estrogen Dependent) نیست، گزینههای درمان هورمونی جایگزین دیگری وجود‌ندارد.
در یک تحقیق جدید که توسط تان ای. اینس (دانشیار پاتولوژی در دانشکده‌ی پزشکی میامی) رهبری شد، محققان یک سیستم جدید طبقه‌بندی سرطان پستان را ایجاد کردند که تمرکز را از جهش‌های ژنتیکی تغییر می‌دهد (روشی معمول در تحقیقات در مسیر سرطان) اما موردی است که تأثیر کمتری نسبت به آنچه که در ابتدا تصور می‌شد دارد. یافته‌های این مقاله که به‌صورت آنلاین در مجله‌ی تحقیقات بالینی (Journal of Clinical Investigation) منتشر شده است، روش جدیدی برای درمان سرطان پستان با استفاده از بافت نرمال و گیرنده‌های هورمونی به‌عنوان راهنمایی در تعیین درمانهای مؤثر ارائه می‌کند.
در سال‌های اخیر، دانشمندان روی شناسایی جهش‌های ژنتیکی در سرطان پستان با هدف توسعه‌ی درمان هدفمند برای هر جهش، متمرکز شده‌اند. مشکل بالینی این است که سرطان پستان بطور متوسط دارای بیش از ۲۰۰ جهش ژنی است و در صورت وجود این جهش‌ها، تنها تعداد کمی از بیماران آنها را دارند. پژوهشگران بر این باورند که تومورها متفاوت از بافت نرمال هستند. اما اعضای این تیم پژوهشی به نتیجه‌ی متفاوتی رسیده‌اند؛ دکتر اینس می‌گوید: «همه‌ی محققان تنها روی تومورها تحقیق کرده بودند، آنها بافت سالم و تومورها را به این منظور مقایسه نکردند».دکتر اینس در حال کار با محقق اصلی تحقیق، ساندروسانتاگا (از بیمارستان بریگام در دانشکده‌ی پزشکی هاروارد) است و هر دو تیم تحقیقاتی دریافته‌اند که حدود سه چهارم از تومورهای وابسته به استروژن و دو سوم از تومورهای مستقل از استروژن، دارای گیرنده‌های هورمونی برای ویتامین D و تستوسترون هستند. محققان نشان دادند که درمان سلول‌های سرطان پستان با هورمون‌هایی که گیرنده‌های ویتامین D و تستوسترون را فعال می‌کنند، باعث کاهش رشد سلول‌های سرطانی می‌شوند. علاوه بر این، این هورمون‌ها اثر شیمی‌درمانی استاندارد را نیز افزایش می‌دهند.
محققان معتقدند: «این یافته‌ها گسترش درمان هورمونی در بیمارانی که با شیمی‌درمانی مداوا می‌شدند را میسر می‌سازد». آنها باور دارند که با تحقیقات بیشتر می‌توان از دوزهای کمتر داروهای شیمی‌درمانی با اثر یکسان (همان اثرقبلی) به عنوان یک عامل پیش‌آگاهی‌دهنده‌ی مؤثر استفاده‌کرد.
دکتر اینس که آسیب‌شناس پستان و نیز انکولوژیست است، این تحقیق را بیش از ۱۰ سال پیش با کمک مالی بنیاد تحقیقات سرطان پستان شروع کرد و انواع سلول‌های طبیعی در بافت پستان انسان را به‌طور دقیق شرح داد. دراین مسیر، گروه تحقیقاتی در نهایت بیش از 15000 سلول طبیعی پستان را بررسی نموده و ۱۱ نوع فرعی از سلول‌های طبیعی که قبل از این یافت نشده بود را کشف کردند. آنها این ۱۱ نوع سلول طبیعی را در داخل چهار گروه متمایز هورمونی تازه(HR 0, 1, 2, 3) گروه‌بندی کردند، که توسط ویتامین D، آندروژن و استروژن مشخص می‌شدند.
در زیست‌شناسی تکاملی، ریشه‌ی هر یک از گونه‌ها بر اساس ویژگی‌های کلیدی که به ارث می‌رسد مشخص می‌شود. با استفاده از این اصل تکاملی، دکتراینس درخت عمر را برای سلول‌های طبیعی پستان انسان طراحی کرد. سپس، محققان این اطلاعات را گرفتند و آن را با ۳۱۵۷ تومور پستان انسان در بیماران مقایسه کرده و به این نتیجه رسیدند که هر تومور می‌تواند دقیقاً در این درخت قرار بگیرد. علاوه بر این، می‌توان تومورها را در داخل چهار گروه جدید هورمونی متمایز (HR 0, 1, 2, 3) گروه‌بندی کرد که توسط گیرنده‌های هورمونی ویتامین D، آندروژن و استروژن مشخص می‌شوند.
مهمتر از همه اینکه بیماران در گروههای مختلف، HR دارای نسبت‌های بقای(survival rate) گوناگون و همچنین پاسخ‌های مختلفی به درمانهای هورمونی داشتند. محققان دریافتند که نزدیک به نیمی از بیماران مبتلا به سرطان پستان در گروه HR3 بودند. به این معنی که تومورهای این بیماران دارای هر سه گیرنده‌ی هورمون (استروژن، تستوسترون و ویتامین D) بودند. بیماران با این تومورهای HR مثبت (HR3) تا هفت برابر احتمال زنده ماندن بیشتر در مقایسه با بیماران با تومورهای HR منفی سه‌گانه (HR0) را داشتند. درمقایسه با بسیاری از آزمایش‌های مولکولی/ژنتیکی موجود با تفاوت‌های زنده ماندن ۲-۳ برابر، دکتر اینس می‌گوید: «روش مبتنی بر این نوع سلول می‌تواند ابزار قدرتمند جدیدی در پیش‌بینی نتایج (پیش آگهی) بیمار باشد».
از آنجاکه هیچ یک از آزمایش‌های ژنتیکی موجود گروههای فرعی HR0-3 را شناسایی نمی‌کنند، این امر مستلزم تبدیل یافته‌های این پژوهش به آزمایش جدید کلینیکی است که علاوه بر تشریح انواع سلول HR، درمانهای سلول هدف را نیز افزایش می‌دهد. به عنوان مثال، این یافته‌ها با تحقیقات بیشتر کلینیکی به عنوان هورمون درمانی سه‌گانه برای تومورهای HR3 تبدیل می‌شود. از این‌رو، این بررسی‌ها ممکن است منجر به تشخیص و گزینههای درمان مبتنی بر سلول به عنوان جایگزینی برای روش‌های مبتنی بر ژن شود.
در این تحقیق، محققان همچنین دریافتند که برخی از انواع فرعی تومورهای پستان استاندارد که قبلاً تشخیص داده شده‌اند (یعنی سرطان سلول پایه‌ای) به‌طور اشتباه به دلیل طبقه‌بندی نادرست به عنوان سلول‌های طبیعی نامگذاری شده‌اند.
پژوهش‌های انجام شده‌ی بعدی در آزمایشگاه دکتر اینس و با همکاری محققان دیگر در سیلوستر، در حال انجام است تا این یافته‌ها را به‌صورت کاربردی وارد کلینیک نمایند.
ثبت نظر