خطر ایجاد آرتریت نوجوانی (Juvenile arthritis) در کودکانی که مصرف دوره‌ای آنتی‌بیوتیک برای آنها تجویزشده بود نسبت به کودکانی که آنتی‌بیوتیک مصرف‌نکرده بودند دو برابر است.
حدود یک‌چهارم از آنتی‌بیوتیک‌های تجویزشده برای کودکان غیرضروری است و این میزان تجویز برای آنتی‌بیوتیک‌های غیرضروری درعفونت‌های تنفسی حاد بالاتر‌می‌باشد.
بنابراین هرچه آنتی‌بیوتیک‌های بیشتری برای کودکان تجویزشده باشد، خطر ایجاد آرتریت نوجوانی در آنها بیشتر است. این پژوهش در شماره‌ی اخیر مجله‌ی Pediatrics به چاپ رسیده است.
در این پژوهش اعتقاد براین است که حدود نیمی‌از دوره‌های مصرف آنتی‌بیوتیک تجویزشده برای کودکان در عفونت‌های تنفسی حاد غیرضروری بوده و به گونه‌ای است که در‌صورت عدم مصرف دارو خودشان بهبود می‌یافتند(Self limting).
آرتریت به‌طور معمول در میانسالان ایجاد‌می‌شود اما حدود ۲۹۴ هزار کودک آمریکایی زیر ۱۸سال نیز دچار آرتریت یا دیگر بیماری‌های روماتیسمی هستند.
این بیماری معمولاً یک اختلال اتوایمون است که سبب التهاب در مفاصل شده و منجر به درد، خشکی، مشکلات تحرک و در برخی موارد از‌بین‌رفتن بینایی می‌شود.
دانشمندان قادرند تنها علت حدود یک‌چهارم از موارد آرتریت نوجوانی را به‌واسطه‌ی ژنتیک توضیح‌دهند که نشان‌می‌دهد عوامل محیطی می‌توانند در خطر ایجاد این بیماری تأثیر بیشتری داشته باشند و در بررسی‌های اخیر نیز بین مصرف آنتی‌بیوتیک در کودکی، اغتشاش در میکروبیوم روده‌ها و آغاز بیماری‌های اتوایمون ارتباط مؤثری یافته‌اند.
آنتی‌بیوتیک‌هایکی‌از شناخته‌شده‌ترین اخلالگران جمعیت میکروبی روده‌ی انسان هستند و اخلال در میکروبیوتای روده در ایجاد بیماری‌های التهابی روده‌ای و آرتریت روماتوئید در بزرگسالان تأثیر بسزایی دارد.
سرنخی مهم در درک چگونگی ایجاد آرتریت:
طبق اطلاعات به‌دست‌آمده از شبکه‌ی بهبود سلامت(THIN) که یک پایگاه داده‌های پزشکی جمعیت عمومی بریتانیا است، محققان مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها را در کودکانی که دچار آرتریت نوجوانی شده بودند با تطابق جنس و سن مقایسه کردند. 
داده‌های به‌دست‌آمده از حدود ۴۵۰۰۰۰ کودک ارزیابی‌شد و از این میان ۱۵۲بیمار مبتلا به آرتریت نوجوانی تشخیص داده شدند. پس‌از درنظر‌گرفتن گسترش دیگر بیماری‌های اتوایمون و موارد قبلی عفونت، این محققان دریافتند که تجویز آنتی‌بیوتیک با خطر بالاتر بروز آرتریت نوجوانان مرتبط بوده‌است.
به‌ویژه کودکانی که به‌دلیل عفونت‌های تنفسی فوقانی با آنتی‌بیوتیک درمان شده‌اند، نسبت به کودکانی که عفونت تنفسی درمان نشده داشته‌اند در‌معرض خطر بالاتری برای این نوع آرتریت هستند و از آنجا که ارتباطی بین آرتریت و داروهای ضد‌ویروسی و ضدقارچی یافت نشد، محققان افزایش این خطر را به‌طور ویژه به آنتی‌بیوتیک‌ها نسبت می‌دهند.
این یک سرنخ بسیار مهم (Important clue)در‌مورد سبب‌شناسی این بیماری ناتوان‌کننده است و اگر این موضوع تأیید شود، می‌توان راهی برای جلوگیری از آن نیز فراهم کرد.
بیماران مبتلا به آرتریت نوجوانی به دلیل ناتوانی سیستم ایمنی بدن (JA) بیشتر مستعد دچارشدن به عفونت‌های جدی هستند و یافته‌های این بررسی توسط این فرضیه قابل توضیح است که سیستم ایمنی غیرطبیعی، کودکان را نسبت به بروز عفونت‌های جدی حتی قبل از اینکه آرتریت آنها تشخیص‌داده شود آسیب‌پذیر می‌سازد.
تحت این فرضیه(Hypothesis) آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند نشانگری (Marker) برای ایمنی غیرطبیعی باشند تا علت مستقیم آرتریت. بیشتر کودکان آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنند اما فقط حدود1 در ۱۰۰۰ دچار آرتریت می‌شوند. پس حتی اگر آنتی‌بیوتیک‌ها در ایجاد آرتریت نقش داشته باشند، روشن است که تنها عامل آن نیستند ولی هنوز مکانیسم نهفته در پشت افزایش خطر بروز این آرتریت (JA) به خوبی برای محققان روشن نشده و به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.
ثبت نظر