این درمان در بیماران مبتلا به سطوح بالای HBV DNA و طبقه‌ی Child-Pugh B/C (چایلد‌ـ پاف) بسیار مؤثر است. پژوهش‌های گذشته‌نگر کنترل‌شده‌ی کمی وجود دارند تا نشان دهند که این داروها ضد‌ویروس‌های قوی مانند تنوفوویر (tenofovir) و انتکاویر(entecavir) در سرکوب ویروس هپاتیتHBV) B) در مبتلایان به بیماری کبدی جبران شده مؤثر هستند. افراد مبتلا به سیروز جبران نشده، ایمن هستند و عملکرد کبد را در مدت کوتاهی بهبود می‌بخشند. محققان کارایی بلندمدت درمان آنتی‌ویروسی را در بیماران مبتلا به سیروز جبران نشده‌ی مربوط به ویروس هپاتیتB ارزیابی‌کردند.
ارزیابی روی بیمارانی که بین سال‌های 2005 تا 2012 با تشخیص اولیه‌ی نارسایی کبدی (مانند آسیت، پریتونیت باکتریال خود‌به‌خودی (SBP)، سندرم هپاتورنال، انسفالوپاتی، خونروی از واریس) به یکی‌از ۷ مرکز مرجع کره‌ی‌جنوبی مراجعه‌کرده بودند، انجام‌گرفت. بیماران تاسال2013 تحت‌نظارت قرار‌گرفتند و حداقل هر ۳ تا ۶ ماه تست‌های آزمایشگاهی و در‌صورت لزوم تصویربرداری نیز انجام دادند.
از این ۷۰۷ بیمار، ۲۸۴ تَن درمان نشده و ۴۲۳ تَن معالجه شدند (۵۸ بیمار از قبل تحت درمان بودند، ۲۵۳ بیمار درمان را زود شروع کرده و ۱۱۲بیمار شروع درمان را به تعویق انداخته بودند). در خاتمه‌ی دوره، بیماران مداوا شده سطح HBV DNA بالاتر و عملکرد کبدی ضعیفتری داشتند. به‌رغم این مسأله، نرخ بقای بدون پیوند 5ساله در‌گروه درمان‌شده از گروه درمان نشده بهتر بود(P=0.0098). به‌علاوه، این نرخ برای گروه شروع زودهنگام درمان از گروه درمان نشده بالاتر بود (۵۹/۷ درصد در مقابل. ۴۶درصد؛ P=0.0070). بیشترین فایده‌ی درمان در‌میان بیماران طبقه‌ی Child-Pugh B/C و سطح بالایHBV DNA مشاهده‌شد. علاوه‌بر‌این، ۴۰درصد از بیماران درمان‌شده از لیست انتظار پیوند خارج شدند زیرا عملکرد کبدی‌شان بهتر‌شده بود.
Ref: AGA Feb 2014
ثبت نظر