فشارخون به‌عنوان شایعترین دگرگونی بالینی در بارداری گزارش شده و با نسبت1 در10حاملگی عارضه‌ساز می‌باشد. سالیانه حدود ۲۴۰ هزار خانم در ایالات متحده به این بیماری مبتلا‌می‌شوند.
گزارش هفتمین گردهماییJoint National Committee روی دستورالعمل‌های:
1ـ پیشگیری (Prevention)
2ـ جستجو و بیماریابی (Detection)
3ـ ارزیابی (Evaluation)
4ـ تدوین راهنمای درمانی فشار خون (Treatment of blood pressure guidelines) استوار بود.
در فشار خون بارداری به نکات مهم زیر باید توجه داشت:
• در دوران بارداری با تأکید و تشخیص افتراقی بین موارد:
الف: فشارخون از قبل وجود داشته که در‌جریان حاملگی شدت یافته است.
ب: فشارخون مقدمه‌ی پر‌اکلامپسی است که طبعاً با درمان‌های متفاوتی روبرو هستیم.
• بیشتر بررسی‌های مامایی، فشارخون ملایم را از 159ـ140بر 109ـ90میلی‌متر جیوه تا شدید ۱۶۰بر۱۱۰ میلی‌مترجیوه رابیان می‌دارند.
• بر‌خلاف دستورالعمل درمان فشار خون سالمندان که بر اهمیت سطح سیستول فشارخون تأکید می‌کند، بیشتر بررسی‌های مامایی روی فشارخون دیاستول متمرکز است تا سیستول. تمرکز درمان بر‌تمام 9ماه بارداری است که در‌طول آن فشارخون ملایم یا متوسط درمان نشده باقی‌نماند که به نتایج درازمدت نامساعد برای مادر منجر گردد.
داروهای ضدفشارخون اساساً جهت جلوگیری و درمان فشارخون شدید به‌خاطر:
1ـ طولانی‌کردن مدت بارداری تا زمانی که زایمان به‌صورت بی‌خطر امکان‌پذیر باشد.
2ـ به حداکثر رسانیدن سن جنین.
3ـ به حداقل رسانیدن مصرف داروهایی که ممکن‌است اثرات زیان‌بار بر جنین داشته باشد.
چالش مهم در تصمیم‌گیری، استفاده نمودن از داروهای ضدفشارخون در چه زمان و در چه سطحی از فشارخون می‌باشد؟
انتخاب داروهای ضدفشارخون در بارداری پیچیده نیست زیرا فقط نسبت کوچکی از داروهای دردسترس و معمول به‌طور کافی در زمان بارداری ارزشیابی شده‌اند.
اصول درمان فشارخون‌های خاص:
چهار دگرگونی اصلی در فشارخون در زمان بارداری وجود داردکه هر‌کدام با شکل‌های منحصر‌به‌فرد پاتوفیزیولوژیکی بر درمان فشارخون تأکید دارند:
I-فشــار‌خـون‌مــزمـن (Chronic Hypertension):
۹۰بر ۱۴۰ ≤ BP تعریف می‌شود که:
1ـ قبل‌از بارداری وجود داشته است
2ـ قبل‌از هفته بیستم بارداری به‌وجود می‌آید و ۳درصد بارداری‌ها را با خطر مواجهه می‌کند.
علـت این نوع فشار خون به مقدار زیادیEssential Hypertension است و بیشتر در:
(بیماران آمریکایی آفریقایی‌تبار، زنانی که در سنین پیشرفته بارداری هستند«حاملگی سن بالا» و در زنان حامله که چاق هستند به‌وجود می‌آید).
این گروه در‌خطر بالای بروز پر‌اکلامپسی قرار‌دارند.
II-پر‌اکلامپسی و اکلامپسی:
سندرمی‌که به‌طور بالینی با‌شروع یک فشارخون در اواخر بارداری یا هر‌زمان بعد‌از هفته‌ی بیستم تظاهر می نماید اما معمولاً نزدیک ترم بروز می‌کند.
در۵ تا ۸درصد از تمام بارداری‌ها اتفاق می‌افتد.
علت آن آنومالی در عروق مادری که جفت را مشروب می‌کند که منجر به:
1ـ کمبود پرفیوژن جفت و آزاد‌شدن فاکتورهایی که باعث Endothelial dysfunction گسترده با نشانه‌های بالینی چند ارگانی می‌شود.
2ـ تغییر نسبتProstacyclin/Thromboxane که یک فاکتور اصلی در پیدایش صدمه اندوتلیالی(ED) است.
نشانه‌های بالینی: چون فشارخون، پروتئین‌اوری، ادم محیطی، ادم مغزی، سر‌درد ناحیه‌ی اکسی‌پیـتال، تشنج و اختلال فعالیـــت کبـدی می‌باشند (Hellep’s syndrome).
III-پر‌اکلامپسی تحمیل‌شده (Superimposed preeclampsia):
در ۲۵درصد از بارداری‌ها در زنانی با فشار خون مزمن دیده می‌شود. درمان و اصول اداره‌ی آن شبیه به مواردی است که درباره‌ی پر‌اکلامپسی گفته شد. ممکن‌است به چند داروی ضدفشارخون احتیاج داشته باشیم.
ثبت نظر