درمان میلوم‌مولتیپل در ۱۰سال اخیر پیشرفت بسیاری کرده است و موجب بهبودی کیفیت و کمیت عمر بیماران گشته است که شامل پیوند اتولوگ، thalidomide ،borlezomib و lenalidomide می‌باشد.
ولی به‌رغم این پیشرفت‌ها، بیماری غیرقابل درمان قطعی است. در حقیقت شیوه‌های درمانی متعددی امروزه فراهم است که شامل داروهای نوین و قدیمی و تلفیق‌کردن آنها با‌هم و نجات بیمار با پیوند مغزاستخوان(ASCT) همگی تحت امتحانات بالینی Clinical Trial می‌باشند. حفظ تعـادل بیـن اثـر درمانی و سمی داروها و هزینه‌های آن نیز چالش‌برانگیز می‌باشد.
این نوشته درمورد نحوه‌ی درمان ایده‌آل و عملی بودن آن برپایه پنج سئوال است و به‌خصوص پافشاری بر مصرف دو داروبه‌نام Carfilzomib و Pomalidomide دارد.
دو اصطلاح عود بیماری و مقاومت به درمان، با یکدیگرفرق می‌کنند.
اغلب، عود بیماری زمانی است که در گذشته بیمار با یک پروتکل درمانی خوب شده و اکنون بیماری برگشته و آن زمانی است که پروتئین منوکلونال لااقــــل ۳۵درصـد در خـون(minimum; 0.5mg/dL) و یـــا 200mg در ادرار ۲۴ساعته و یا پلاسما سیتوما و هیپرکالسمی ایجاد شده باشد. البته تغییردر آزمایش‌های بیوشیمی همیشه مستلزم درمان سیستمیک نمی‌باشد.
عبارت مقاومت به دارو زمانی کاربرد دارد که بیمار پاسخ درمانی به یک یا چند دارو را ندهد. گرچه دشوار است ولی انتخاب پروتکل‌های دیگر گاهی جواب می‌دهد.
روش درمـانـی پلـه‌بـه‌پلـه در عود‌میلوم:
روش‌هـــای درمانی متعددیدر عود بیماری در دسترس است. راهنماهای (2014National Comprehansive Cancer Network (NCEN نزدیک به ۲۰ انتخاب را گزارش‌کرده است.
در حال حاضر، ۵ کلاس از داروها برای مصرف وجود دارد(مطابق جدول).
ثبت نظر