در افراد آلوده به ویروس پاپیلوم انسانی(HPV)، احتمال از‌بین‌رفتن عفونت و پیشگیری از سرطان ناشی‌از HPV کمتر از آن چیزی که مردم تصور می‌کنند به مرکز دفاعی بدن در مقابله با بیماری‌ها بستگی دارد.
نتایج مطالعه‌ای جدید حاکی از آن است که توانایی بدن در غلبه‌بر ویروس‌ها ممکن‌است به‌دلیل الگوی تقسیمی پیش‌بینی نشده بن‌یاخته‌های آلوده بهHPV باشد نه قدرت واکنش ایمنی شخص.
براساس اظهارات محقق، مارک‌ریسر از دانشگاه دوک، درصورتی‌که مدل ریاضی موجود در‌پس این یافته‌ها صدق کند، می‌توان به شیوه‌های تقسیم سلول‌های آلوده به‌منظور از‌بین‌بردن سریع‌تر عفونتHPV و درنتیجه‌ی کاهش خطر ابتلا به سرطان اشاره کرد.
سالانه بیش‌از 6میلیون نفر در آمریکا بهHPV آلوده می‌شوند. بسیاری از این افراد به‌تنهایی طی 1تا2سال، بدون هیچ نشانه یا با اندک نشانه‌ای، این ویروس را ازبین‌می‌برند. اما عفونت در برخی افراد باقی‌می‌ماند. هرچه میزان باقی‌ماندن عفونت در بدن بیشتر باشد، احتمال تبدیل آن به سرطان، از‌جمله سرطان دهانه‌ی رحم، آلت‌تناسلی، مقعد، دهان و گلو بیشتر است.
برای درک بهتر این موضوع که چرا برخی عفونت‌هایHPV از‌بین‌می‌روند و برخی دیگر سرطانی می‌شوند، محققان دانشگاه دوک مدلی از عفونتHPV در‌سطح بافت آلوده ایجاد کردند.
HPV از‌طریق تماس نزدیک پوستی در جریان رابطه‌ی‌جنسی با فرد آلوده انتقال‌می‌یابد و از سیستم ترمیم طبیعی بافت برای تکثیر و شیوع خود استفاده‌می‌کند.
ویروس مهاجم از‌طریق لایه‌های سلولی که دهانه‌ی رحم و سایر بافت‌ها را می‌پوشانند راه خود را باز نموده و بن‌یاخته‌ی داخلی‌ترین لایه‌ها، به‌نام لایه‌ی بازال، را آلوده می‌کند.
معمولاً زمانی‌که بن‌یاخته‌های آلوده به دو‌بخش تقسیم می‌شود، یکی‌از سلول‌های جدید در لایه‌ی بازال باقی‌می‌ماند و سلول دیگر به‌سمت بیرون و لایه‌ی بالایی رفته و در آنجا از‌بین‌می‌رود و پوست می‌انــدازد و ذرات ویـروسی (virus particles) را آزاد می‌سازد که می‌تواند فرد دیگری را آلوده کند.
اما گاهی اوقات، در فرآیندی به‌نام تقسیم متقارن، سلول آلوده، دو سلول با سرنوشتی یکسان تولید می‌کند ـ که هردوی آنها ممکن‌است در لایه‌ی بازال باقی‌بمانند و یا هردو به‌سمت بیرون بروند.
پژوهشگران دانشگاه دوک به‌دنبال آن بودند که بفهمند آیا تعادل بین این دو‌‌حالت تقسیم، اثری بر تعداد بن‌یاخته‌های آلوده در لایه‌ی بازال با‌گذشت زمان دارد؟
پژوهشگران با ترکیب مدل خود با داده‌های به‌دست‌آمده از جمعیت 313 نفری نوجوانان دختری که تا 4سال، هر‌شش‌ماه یک‌بار تحت آزمایشHPV قرار‌می‌گرفتند توانستند تأثیر تقسیم سلولی متقارن و نامتقارن را بر زمان از‌بین‌رفتن ویروس اندازه‌گیری کنند و آن را با توانایی بدن برای از‌بین‌بردن سلول‌های آلوده به ویروس از‌طریق سلول‌های ایمنی به‌نــام سلـول‌هایT کشنده (killer T-cells) مقایسه کنند.
جالب است که الگوی تصادفی تقسیم سلول‌های آلوده نقش اساسی در از‌بین‌بردن ویروس دارد.
به‌طور‌کلی، براساس محاسبه‌ی پژوهشگران، حدود83درصد توانایی بدن در از‌بین‌بردن عفونت را می‌توان از‌طریق الگوی تقسیم سلول‌های آلوده به HPV توضیح داد.
این محقق اظهار‌داشت که:«هیچ شکی نیست که سیستم ایمنی بدن در از‌بین‌بردنHPV نقش دارد، اما نقش الگوی تقسیم بن‌یاخته‌ها را نمی‌توان ناچیز شمرد، مسأله‌ای که در مطالعات پیشین تأیید نشده‌بود».
گام بعدی تیم پژوهشگران شامل استفاده از مدل خود برای درک این مسأله است که چرا احتمال ابتلای افرادی‌که برای مدتی طولانی از قرص‌های پیشگیری‌از بارداری استفاده می‌کنند، به سرطان دهانه‌ی رحم زیاد است.
Ref: Joural of compuzational/Biology 27. Mar.2015
ثبت نظر