همان‌طور‌که تعداد آمریکایی‌های ۸۰ ساله و بالاتر رو به افزایش است، تعداد بیماران مبتلا به شرایط حاد نخاعی نیــز در‌حــال افزایش است. پژوهشی جدید در مجله‌ی جراحی استخوان و مفصــل Journal of Bone & Joint Surgery (JBJS)i از مزایای درمان جراحی تنگی کانال فقرات کمری با وجود یا بدون وجود اسپوندیلولیستزیس دژنراتیو میگوید و به‌طور‌کلی میزان عوارض بیشتر و آمار مرگ‌و میر بالاتر را در بیماران ۸۰ ساله یا بالاتر در مقایسه با بیماران زیر ۸۰ سال را نشان نمی‌دهد. اسپوندیلولیستزیس دژنراتیو شرایط ناتوان‌کننده‌ی ستون‌فقرات است که درد پا و کمر و بی‌حسی و ضعف پاها را به‌دنبال دارد.
بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ جمعیت آمریکا با گروه سنی۸۰ و بالاتر ۲۲درصد افزایش یافته است و تعداد آن‌ها به ۱۱/۲میلیون نفر رسیده‌است. علاوه‌بر‌این، حدود ۴۷درصد از آمریکایی‌ها در سن ۶۰سالگی و بالاتر مبتلا به تنگی کانال نخاعی هستند. تنگی کانال نخاعی به دلیل ساییدگی و پارگی در‌اثر افزایش سن ایجاد می‌شود.
در‌این پژوهش، محققان داده‌های مربوط به نتایج تست ستون‌فقرات بیماران را برای ۱۰۵نفر با سن۸۰ سال و بالاتر و ۱۱۳۰ نفر با سن کمتر از ۸۰ که تنها مبتلا به تنگی کانال نخاع کمری یا تنگی کانال نخاع کمری و اسپوندیلولیستزیس دژنراتیو بودند انجام دادند. ویژگی‌های بالینی بیمار ازجمله سن، جنس، نژاد، تحصیلات و اشتغال، شاخص توده‌ی بدن (body mass index (BMI، مصرف سیگار، بیماری‌های جانبی، میزان درد کمر و پاها، خودارزیابی سلامت عمومی و ترجیحِ درمانی در ابتدا مورد بررسی قرار گرفتند. شدت درد، بررسی سلامت عمومی، عوارض، نیاز به عمل‌جراحی مجدد، و مرگ‌و‌میر بعداز عمل‌جراحی در یک پیگیری به‌مدت چهار سال انجام شدند.
۵۸ نفر از بیماران (۵۵/۲ درصد) که حداقل ۸۰ سال داشتند تحت عمل‌جراحی هم‌جوشی (fusion) ستون فقرات (آرترودز) و یا لامینکتومی (برداشتن خارهای استخوانی، استخوان و رباط‌هایی که بر اعصاب نخاعی فشار می‌آورند) قرار گرفتند. هم‌چنین، ۷۴۹نفر (۶۶/۳) از بیماران زیر ۸۰ سال نیز تحت این عمل‌جراحی قرار‌گرفتند. در ابتدا، در میان بیماران دارای ۸۰سال و بالاتر شیوع بیشتر فشارخون بالا، بیماری‌های قلبی، پوکی استخوان و مشکلات مفاصل مشاهده‌شد، اما میزان شاخص توده‌ی بدن (BMI)، افسردگی و مصرف سیگار کمتر بود. یافته‌های دیگر عبارتنداز:
• با میانگین دوره‌ی پیگیری به‌مدت چهارسال، بیماران با حداقل ۸۰ سال سن که تحت عمل‌جراحی قرار گرفتند، بهبود قابل‌توجهی هم در اندازه‌گیری نتایج اولیه و هم نتایج ثانویه در‌مقایسه با افراد زیر ۸۰ سال که تحت درمان غیرجراحی قرار‌گرفته بودند، نشان‌دادند.
• هر‌دوگروه زیر و بالای ۸۰سال نرخ قابل‌مقایسه‌ای از عوارض حین و بعداز عمل‌جراحی، جراحی مجدد و مرگ‌و‌میر بعداز عمل داشتند.
• بیماران دارای۸۰سال و بیشتر به‌شکل قابل‌توجهی نسبت بیشتری در لامینکتومی چند سطحی کمر (Multi level lumber laminectomies) نسبت به بیماران جوانتر داشتند (۶۰درصد در‌برابر ۳۲درصد).
• مزایای عمل‌جراحی در هر‌دوگروه بیماران یکسان بود، به‌جز نتیجه اقدامات در مقابل درد و عملکرد فیزیکی که در بیماران زیر۸۰ سال بالاتر بود.
به‌گفته‌ی سرپرست تیم پژوهش، دکتر جفری.راین، جراح ارتوپد و دانشیار بیمارستان دانشگاه توماس جفرسون در فیلادلفیا: «نتایج این بررسی نشان‌می‌دهد که عمل‌جراحی برای درمان تنگی کانال کمری و اسپوندیلولیستزیس دژنراتیو مزایای بیشتری نسبت به درمان غیرجراحی در بیماران بالای ۸۰ سال دارد». هم‌چنین، «بیماران در این گروه سنی، بهبود قابل‌توجهی در عملکرد خود پس‌از جراحی و میزان عوارض یکسان در‌مقایسه با گروه زیر ۸۰ سال داشتند. براساس نتایج این تحقیق، جراحی را می‌توان یک گزینه‌ی درمانی مناسب برای مشکلات کمر در بیماران بالاتر از ۸۰سال به‌شمار آورد. پژوهشهای آینده باید بادقت بیـشتری مقرون به‌صرفه‌بودن (cost effectivenss) عمل‌جراحی در‌این‌گروه از بیماران را موردبررسی قراردهند.»
ثبت نظر