جنــگ‌های صلیــــبــی (1095تا1291میلادی) سرآغاز آشنایی غرب با علوم و طب‌اسلامی بود. مهاجمان صلیبی به‌این‌نکته پی‌بردند که در‌عرصه‌ی علم‌وفن‌آوری از مسلمانان بسیار عقب‌تر هستند. برای جبران این فاصله، دست به جمع‌آوری، انتقال و ترجمه‌ی کتب معتبر علمی جهان اسلام زدند و آراء و نظریات علمی دانشمندان مسلمان را به‌نام خود ثبت نمودند.
ترجمه‌ی کتب طب‌اسلامی سهم مهمی در تحول علمی جهان غرب ایفا کرد. بعداز ترجمه‌ی کتب طب‌اسلامی: به‌کارگیری روش‌های بهداشتی، درمانی، ساخت بیمارستان به شیوه‌ی مسلمانان از برکات این ترجمه برای جامعه‌ی قرون‌وسطایی غرب بود. مسلمانان در سایه‌ی آزاداندیشی و اهمیت دین مبین اسلام به علم‌آموزی، دست به ترجمه‌ی کتب سریانی و یونانی زندند. از‌طرفی علمای طب‌اسلامی خود، مبدا نظرات متقن و نوین در عرصه‌ی علم طب بودند. آنان در داروشناسی و دارودرمانی با ادویه گیاهی، حیوانی، معدنی و ابداع روش‌های نوین جراحی گام‌های بلندی برداشتند، که مستندات آن در کتب طبی مسلمانان انعکاس یافت و ترجمه‌ی آن موجب یک نوزایی در طب غرب شد. نام‌های ابن‌سینا، زکریای رازی ، حنین‌بن‌اسحاق اهوازی، ابن‌نفیس و سایر دانشمندان اسلام نام‌هایی معتبر و شناخته‌شده برای علمای طب‌غرب شدند.
حنین‌بن‌اسحاق (194تا264 هجری‌قمری) دانش آموخته‌ی دانشگاه جندی‌شاپور بود. وی در نهضت ترجمه‌ی کتب علمی به زبان عربی نقش مهمی ایفا کرد.وی سی‌و‌نه کتاب به عربی ترجمه نمود. او مولف کتب« العشر مقالات فی‌العین» است. ترجمه‌ی این کتاب به طب‌غرب در زمینه‌ی چشم پزشکی جان تازه‌ای بخشید. آثار و نظرات ابن‌سینا (370تا428 هجری قمری) درمورد دانش تشریح و وظایف الاعضا، جنین‌شناسی، داروشناسی، دارودرمانی، بیماری‌های عفونی و بهداشت تغذیه، زالو‌درمانی، روش‌های نوین جراحی، بررسی علمی بیماری‌ها مانند مننژیت، سل، طاعون و بررسی بیماری‌های روانی، عرصه را بر عقاید خرافی، توأم با سحر و جادو بست. ترجمه‌ی آراء و نظرات طبی ابن‌سینا جایگاه و اعتبار ویژه‌ای برای وی در طب‌غرب به ارمغان آورد. کتاب سترگ«الحاوی» زکریای رازی درسال1279 میلادی به لاتین ترجمه و چاپ شد. ترجمه‌ی این آثار ارزشمند علمی به لاتین عقاید ناپخته طب‌غرب را متحول نمود و سرآغازی بر نوزایی و تحول علمی در جهان غرب شد.
ثبت نظر