پارکور ورزشی است که برای اولینبار در فرانسه با هدف اولیه حرکات سریع جهت انجام کارهای اورژانسی ایجاد شد، اما بهسرعت به ورزشی محبوب در بین نوجوانان و جوانان تبدل شد و در سایر کشورها ازجمله ایران رواج یافت. این ورزش شامل حرکات فیزیکی خاصی میشود که نیازمند انعطافپذیری زیاد و پوزیشنهای غیرمعمول بدن دارد. هدف اصلی این ورزش عبور از موانع سخت با حرکات پرشی مختلف مانند پریدن از سقف خانهها، پلها، ایستگاههای قطار و مترو و... میباشد.
در پارکهای مختلف که دارای فضاهای مناسب برای این ورزش میباشند میتوان افرادی را دید که مشغول تمرین این ورزش میباشند. باتوجه به نوع حرکات و پرشهای انجامشده در پارکور، این ورزش موقعیتهای خطرناک فراوانی را برای ورزشکاران ایجاد میکند و میتواند باعث آسیبهای سادهای مانند کشش و گرفتگی عضلات تا آسیبهای شدید مانند شکستگی استخوانها، پارگی عضلات، ایجاد ضایعه نخاعی و حتی مرگ شود. رعایتکردن یک دسته نکات توسط ورزشکاران باعث کاهش میزان آسیبها میشود. شایعترین آسیبی که دراین ورزشکاران رخمیدهد آسیب مفاصل زانو است که شامل پارگی رباطهای صلیبی، مینسکها و... میباشد. انجام این ورزش برای کسانی که آسیبهای قدیمی در زانو دارند مناسب نمیباشد. قبل از شروع ورزش رعایت نکاتی مانند گرمکردن و ورزشهای کششی برای گروههای مختلف عضلات از جمله عضلات پشت ساق و ران ضروری میباشد. تمرین فرود آمدن نرم قبلاز شروع پارکور ضروری است زیرا باعث کاهش فشار وارده روی مفاصل اندام تحتانی میشود.
پارکور سطح بالایی از هیجان را در جوانان و نوجوانان ایجاد میکند و لذا علاقهمندی این ردهی سنی نسبت به انجام این ورزش روزبهروز افزایش مییابد، این وظیفه مسئولان ورزش و بهداشت کشور میباشد که تمهیدات لازم را برای کاهش خطر آسیبهای ناشیاز پارکور ازجمله: ایجاد فضاهای مناسب جهت تمرین، استفاده از مربیهای آموزشدیده و مشاورههای روانشناسی فراهم کنند. با توجه بهایننکته که پارکور ورزش نوپایی در کشور ما محسوب میشود، آسیبهای آن هنوز چندان موردتوجه قرارنگرفته است. درطی سالهای آینده که تعداد ورزشکاران این رشته افزایش مییابند حتماً شیوع آسیبهای ناشی از آن هم افزایش مییابد. باید ازهمین ابتدا در فکر کاهش حوادث ناشی از این ورزش بود، زیرا رخدادن آسیبهایی مانند ضایعهی نخاعی آن هم در سنین پایین باراقتصادی و روانی زیادی را برخود فرد، خانواده و جامعه وارد خواهد کرد و مانند همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. قانونمندکردن انجام این ورزش و داشتن مربیان کارآزموده برای کاهش آسیبها ضروری میباشد. ایجاد فضاهای مناسب و ایمنکردن آنها برای این ورزش ضروری است. وجود یک روانشناس در باشگاههای آموزش پارکور میتواند باعث تقویت واقعنگری دراین ورزشکاران و پرهیز از انجام حرکات خارج از توان آنها شود. امید است که این ورزش جذاب و مهیج در کنار بیشترین ایمنی و کمترین میزان آسیب در کشورمان رشد نماید.
ثبت نظر