داروی Ustekinumab دردرمان پسوریازیس پلاکی کاملاً موثر است و نتایج فاز 2 بررسی کارآمدی احتمالی این دارو را در آرتریت پسوریازیسی نشان می‌دهد. اما، گزارش‌های فردی پیوند این دارو را با شروع شعله‌وری تازه‌ی آرتریت ذکر کرده‌اند وبنابراین، کلینیسین معمولاً ازمصرف این دارو دربیماران دچار آرتریت یا آرتریت احتمالی پرهیز می‌کند.
طی یک بررسی آینده‌نگر، دوسوناآگاه و با شاهد و دارونما با اوستکینوماب، بیماران می‌توانستند درمان موجود با دوز پایین پردنیزون و دوزهای ثابت ومتوسط متوترکسات را ادامه دهند. اندازه‌ی پیامد اولیه بعد‌از 24 هفته با معیارهای کالج روماتولوژی آمریکا (RCR20) برابر 20٪ یا بهبودی بیشتربود ولی نتایج بر بیماری پوستی همراه ACR50 و ACR70 نیز اندازه‌گیری شد. بیماران یا 45 و یا90 میلی‌گرم اوستکینوماب یا دارونما به مدت 4 هفته دریافت داشتند وسپس هر 3ماه تا 52 هفته ازاین دارو استفاده کردند. بعد‌از 16هفته، درآن عده که عکس‌العمل وجود نداشت یا ناکافی بود به دسته‌ی دیگر رفتند.
درتمام اندازه‌های بیماری مفصلی و تمام میزان‌های CRP بهبود قابل‌توجه درتمام مصرف‌کنندگان دارو پدید آمد. به‌نظر نمی‌رسید عکس‌العمل در مصرف‌کنندگان دو‌گروه متفاوت باشد. بیماری پوستی آنچنانکه انتظار می‌رفت بهبود یافت به استثنای بیمارانی که از متوترکسات هم استفاده می‌کردند عکس‌العمل PAS175 پایین‌تر بود. رویدادهای ناگوار دراین بررسی در گروه‌ها تفاوتی نداشت ولی 3 بیمار دچار رویداد اساسی قلب‌وعروق (2موردانفارکتوس میوکارد) شدند و یک بیمار 29 هفته پس‌از شروع اوستکینوماب دچاراستروک شد.
Lancet 2013 June 13
ثبت نظر