در جریان سی و هشتمین کنگره‌ی جامعه‌ی جراحان ایران (20تا24 اردیبهشت 1393) یکی از عناوین میز‌گردها « چه نباید کرد» بود که اداره‌ی آن به عهده‌ی این حقیر واگذار شده بود.
در این میزگرد که هفت‌تن از استادان دانشگاه‌های پزشکی شرکت داشتند«چه نباید»های متعددی درباره‌ی مسائل ومشکلات پزشکی و جراحی مطرح شد که هریک در جای خود بسیار آموزنده بود، به طوری که دریغم آمد که به زینت قلم آراسته نشود.
گرچه هریک از این « چه نباید کرد»ها خود می‌تواند عنوان یک مقاله قرار گیرد ولی فقط به هریک از آنها اشاره می‌شود.
لازم به ذکراست که من جمع‌کننده‌ی نظرات مطرح شده در این میزگرد بـوده‌ام. بدیهی است که ممکـن‌اسـت بعضــی از ایـن «چه نباید کرد»ها مورد قبول و موافقت همگان نباشد، بنابراین بسیار خوشحال خواهیم شد که نقطه نظرات خود را برای ما ارسال دارند.
ـ نباید قبل از اخذ شرح حال کافی و انجام معاینه‌ی کامل، بیمار را روانه‌ی اقدامات پاراکلینیکی نمود.
ـ نباید درخواست‌های تصویربرداری بدون گزارش بیماری باشد.
ـ نباید بدون کمک سمیولوژی و تنها به اتکا طناب سونو، CT،MRI،PET و... ته چاه رفت!
ـ نباید با گزارش‌های شبهه‌برانگیز نظیر کبد‌چرب موجب نگرانی بیمار شد.
ـ نباید آزادی انتخاب را از بیمار و اطرافیانش گرفت.
ـ نباید از اهمیت مشاوره غافل شد.
ـ نباید بدون اندیکاسیون روی هیچ بدنی چاقوگذاشت.
ـ نباید بدون کمک جراح که خودش باید جراح باشد اقدام به عمل کرد.
ـ نباید بعد از عمل جراحی، بیمار را رها‌کرد بلکه باید روزانه یک‌بار حتی دوبار ویزیت نمود.
ـ نباید بالین بیمار بد‌حال را ترک نمود.
ـ نباید از راه دور و تلفنی جهت بیمار دستور صادر کرد.
ـ نباید داروهای زیاد و غیر‌ضرور خصوصاً « در بیماران عمل‌شده‌ی مسن» تجویز نمود.
ـ نباید روی واقعیت‌های جراحی سرپوش گذاشت.
ـ نباید قبل از به‌هوش‌آمدن و ثابت‌شدن وضع عمومی بیمار، جراح و بیهوشی‌دهنده، بالین بیمار و بیمارستان را ترک‌کنند.
ـ نباید جراح به اعمالی که بلد نیست و یا در انجام آن مهارت کامل ندارد دست بزند.
ـ نباید با انجام اعمال جراحی اضافی، به بیمار جایزه داد!
ـ نباید به نام دیگران عمل جراحی کرد.
ـ نباید درنوشتن پرونده‌های پزشکی تنبلی کرد.
ـ نباید در مراقبت‌های قبل و بعد از عمل اهمال نمود.
ـ نباید جهت بیمارانی که علت مرگ آنها مشخص نیست قبل از انجام اتوپسی جواز دفن صادر کرد.
ـ نباید بی‌محابا این همه جراحی‌های زیبائی و چاقی انجام داد.
ـ نباید پشت‌سر همکاران بدگوئی کرد.
ـ نباید حسادت را جانشین رقابت نمود.
ـ نباید اسیر غرور و تکبر و خودشیفتگی شد.
ـ نباید بعد از انجام یک عمل جراحی مهم و بزرگ عازم سفر شد.
ـ و بالاتر از همه :
نباید خدا را فراموش کرد.
میزگرد را با این کلام حافظ ختم کردم:
حافظ وظیفه تو دعا کردن است و بس
در بند آن مباش که نشنید یا شنید
ثبت نظر