پیش‌آگهی لنفوم عود شده

پیش‌آگهی در درمان لنفومای (diffuse large B-cell(DLBCL و سایر لنفومای intermediate grade B.cell non Hodgkins با پروتکل (R-CHOP) شامل سیکلرفسفاماید دگزاروبیسین، وینکریستین، پردنیزولون و Rituximab بسیار خوب شده است.
اطلاعات موجود در شهر ونکوور نشان‌می‌دهد که زندگی عاری از پیشرفت بیماری(PFS) از ‌51درصد به 69‌درصد و طول‌عمر کلی از‌52‌‌درصد در‌عرض‌2‌سال به 78‌درصد افزایش یافته است.
بررسی‌ها درآمریکا نشان‌‌می‌دهد که به‌طور متوسط عمر کلی در دو‌دهه‌‌ی‌ اخیر با داروهای فوق از 20‌ماه به 47‌ماه رسیده است.
به‌رغم این بهبودی در پیش‌آگهی ‌بیمار هنوز عود بیماری و یا بیماری مقاوم به درمان دلالت‌بر آتیه‌ی‌ بد حتی در آنها که مساعد برای پیوند هستند می‌نمایند.
نتایج بررسی‌های دسته‌جمعی و گروهی (Collaborativetrial in Relapsed,AggresiveLymphoma(CORAL و بررسی‌های مقایسه‌یی غیرانتخابی درمورد اثر‌درمانی داروهای دست‌دوم دربیماران مقاوم به درمان و یا عود بیماری شامل پروتکل‌های (R-ICE) شامل ریتاکسی‌مب carboplatin،ifosfamide و etoposide و (R-DHAP) شامل ریتاکسی‌مب، دگزامتازون، cisplatinse,cytarabine سپس پیوند مغزاستخوان اتولوگ در افرادی‌که خاموشی کامل کمتر‌از یکسال داشته و یا مقاوم به پروتکل CHOP-R بودند پاسخ درمانی کلی (ORR)ا۵۱ درصد و سه سال عاری از پیشرفت بیماری(PFS)ا۲۳ درصد بود. در بین افرادی‌که با یکی‌از پروتکل‌های فوق پاسخ درمانی نشان‌داده بودند آنها که پیوند شدند 39 درصد در سه سال بیماری عاری از پیشرفت و آنها که پیوند نشده بودند 14‌درصد بیماری عاری از پیشرفت دارا بودند.
علت اینکه این بیماری پاسخ بهینه کمتر(suboptimal) به داروهای دست‌دوم توأم با Rituximab داشتند این است که شاید به ریتاکسی‌مب به‌دلیل تغییر در آستانه‌ی آپوپتوز، حساسیت به آنتی‌بادی وابسته به سیتوتوکسیسیته‌ی کمپلمان و یا موتاسیون در کاهش تنظیم CD20 مقاومت ایجاد شده باشد.
ofatumumab آنتی‌بادی منوکلونال انسانی IgG1K برضد آنتی‌ژن CD20 می‌باشد.
ارزیـــابی‌های آزمایــشگاهی (in vitro) نشان‌می‌دهد ofatumumab قوی‌تراز  ریتاکسی‌مب  اثر توکسیسیته‌ی وابسته به complement-mediated دارد و یافته‌های بالینی فعالیت اثر این دارو را در لنفومای با سیر کند (indolent) مقاوم به ریتاکسی‌مب را ثابت‌کرده است.

جابجایی ofatumumab به‌جای Rituximam در داروهای دست دوم لنفومای intermediate مقاوم به ریتاکسی‌مب بالقوه ممکن‌است به درمان استحکامی و نهایتاً طول‌عمر بیماران کمک نماید.
همانطورکه گفته‌شد درمان استاندارد ریتاکسی‌مب با پروتکل‌های (ICE) و (DHAP) در بیمارانی که به پروتکل CHOP-R مقاوم هستند و یا  بیماری عود‌کرده است بهینه کم(Suboptimal) دارد. مؤلفان این مقاله بررسی درچند مرکز درمانی را درفاز 2 در 61 بیمار ofatumumab توام  با پروتکل‌های (ICE) و‌ (DHAP) به‌کار بردند تا اثر و بی‌خطر بـودن ایــــن دارو را در لنـفوم‌هــای grade 3Follicular, DLBCL و یا Transfomed follicular بسنجید.
35‌‌ بیمار با پروتکلofatumumab با ICE و 26‌ بیمار با DHAP-ofatumumab درمان شدند.
پاسخ درمـانی کلی ‌ORR) overall response) در 61 ‌درصـد و خاموشــی کامــل (CR) complete response) .ا۳۷ درصد بود
درافرادی‌که 2تا3  عامل‌خطرساز (risk factor) داشتند‌ORR 59درصد و CRا۳۱درصد بود و دربیمارانی‌که عود بیماری زودرس و یا مقاوم به درمان بودند ORRا۵۵ درصد و CRا۳۰ درصد  بود.
توکسیسیــته‌ی دارو بیـــشتر هماتولوژیک بود. تهیه (mobilization) بن یاخته‌های (Stem cell) موفقیت‌آمیز در43 از 45‌بیمار بود.
خلاصه: جابجایی ofatumumab به‌جای‌Rituximab در درمان داروهای دست‌دوم در بیماران مقاوم و یا عود‌شده طریقه‌ی امیدوار‌کننده است.

Ref: Mathew J. Myrons et al Clinical Trial. Blood. 25 July. Vol 122. No.4