دکتر HOW و همکاران مدارک زیادی بهدست آوردهاند که نشانمیدهد افزایش خطر کانسر پستان از هورمون درمانی (HRT) برای همهی زنان بعداز منوپوز وجود ندارد و پیشنهاد نمودهاند که خطر کانسر پستان مستقیماً با تودهیبدنی (BMI) و نژاد و دانسیتهی پستان در ارتباط بوده و ممکناست ازنظر هورموندرمانی اطلاعرسانی شود.
نتایج بررسیهایی که دکتر HOW و همکاران ارائه دادهاند فاقد جــزئیــات هورموندرمانی شامل نــوع و دورهی درمان میباشــد و باید قبلاز نتیجهگیری اینکه مستقیماً خطر با نژاد در ارتباط میباشد بهدقت موردنظر قرارگیرد . باوجود ارتباط مستقیم BMI و نژاد، دکتر HOW و همکاران نشان دادهاند که دانسیتهی پستان نیز با این عوامل توام میباشد. بررسی دکتر HOW و همکاران بهطور شفاف نشانمیدهد که خطر کانسر پستان در زنان با BMI زیر 25 وجود دارد و همچنین نشانمیدهد که زنان با BMI بالاتر از 25، خطر مستقیماً به دانسیتهی پستان بستگی دارد.
در بررسیهای مراقبتی و غیرانتخابی استفاده از هورمون درمانی و آغاز افزایش دانسیتهی پستان به لحاظ آنکه افزایش دانسیتهی پستان همراه با افزایش خطر کانسر پستان میباشد، با این افزایش میتوان آگاهیداد که آیا هورموندرمانی را باید قطع نمود؟ مانیتورینگ منظم تغییرات دانسیتهی پستان مهم است زیرا هورمون درمانی محدود به دورهی منوپوز نبوده و تعداد بیشماری از زنان احتمالاً بهطور طولانی HRT بهکار میبرند. حدود40% زنان بالای60 سال هورمون درمانی بهکار میبرند. دکتر HOW و همکاران اظهار میدارند که هورمون درمانی حداقل یا بدون اثر ازنظر کانسر پستان در گروههای فرعی باشد ارزیابی خطرات و فوائد HRT نیاز به فهم تفاوتها و وابستگیها دارد باوجود این نمیدانیم که نتایج وابسته درتعداد گروههای فرعی نسبت اختلاف بین آنهائی که هورمون درمانی بهکار میبرند و نمیبرند در (1000ماموگرام) بیشتر از1 است زنان بین60تا75 سال و 80 سال یا بالاتر زنان آسیائی با BMI زیر 25 سال و زنان با افزایش زیاد دانسیتهی پستان حتی درگروههای فرعی نسبت اختلاف مطلق در کانسر پستان از HRT بیشتر از ۲/۲۴ در1000 نبوده است.
ثبت نظر