آسپیرین و شوانوم دهلیزی

 این تومور گاهی به صورت یک تومور مهلک درون جمجمه بروز می‌کند و سبب ازدست دادن شنوایی و وزوز گوش می‌گردد.

با انگیزه‌ی تجارب انجام شده در آزمایشگاه نورولوژی ملکولی بخش چشم و گوش ماساچوست که درگیر نمونه‌های تومور انسانی است، پژوهشگران یک آنالیز گذشته‌نگر بیش از 600 بیمار با تشخیص شوانوم دهلیزی را انجام دادند. نتایج پژوهش‌انجام شده حاکی‌از نقش درمانی بالقوه‌ی آسپیرین در مهار رشد تومور بود که انگیزه‌ی انجام یک بررسی بالینی آینده‌نگر برای سنجش تأثیر این داروی ضد‌التهاب را درپیشگیری از این تومورهای داخل جمجمه فراهم آورد که به‌خوبی هم تحمل می‌شود.
درحال‌حاضر، روش درمان دارویی تأیید شده‌ی FDA برای درمان این تومور‌ها وجود ندارد. این تومورها شایع‌ترین تومورهای زاویه‌ی مخچه‌یی پلی وچهارمین تومور شایع‌ درون جمجمه می‌باشند.
گزینه‌های رایج تدبیر شوانوم دهلیزی درحال رشد شامل است بر جراحی (ازطریق کرانیوتومی) یا درمان با پرتوکه هر‌دو باعوارض بالقوه خطرناکی همراهند.
این یافته‌ها که درشماره‌ی فوریـه‌ی2014 نشــریه‌یOtology and Neurology به‌چاپ رسیده بر‌پایه‌ی یک‌دسته شامل 689 نفر انجام شده که 347 نفرشان بااسکن‌MRI‌های متعدد (۵۰/۳٪) پیگیری شده‌اند. اقدام اصلی به‌دست آمده عبارت از استفاده از آسپیرین توسط بیمار و نرخ رشد شوانوم‌ دهلیزی بود که با تغییر در بزرگ‌‌ترین بعد تومور در MRI سریال مشخص می‌شد. میان مصرف‌کنندگان آسپیرین و رشد شوانوم دهلیزی رابطه‌ی قابل‌توجه معکوس وجود داشت که به سن یا جنس محدود نمی‌شد. این نتایج حاکی ازنقش درمانی بالقوه‌ی آسپیرین درمهار رشد شوانوم دهلیزی است.