نخستین‌داروی بیماری پیرونی

زیا فلکس نخستین گزینه‌ی درمان غیر جراحی مورد تأیید FDA برای مردان دچار این بیماری است.
در این حالت یک صفحه یا برجستگی درآلت ایجاد می‌شود و درزمان نعوظ به پیدایش یک تغییر شکل منحنی و دست‌کم با زاویه‌ی‌30‌درجه می‌گردد. پیدایش بافت جوشگاهی Scar tissue زیر ‌پوست‌آلت سبب بروز بیماری پیرونی می‌شود. وجود این بافت جوشگاهی سبب خم‌شدن غیرطبیعی آلت ضمن نعوظ شده و به پیدایش مشکلاتی در ضمن نزدیکی می‌انجامد.
تأیید این دارو سبب گسترش گزینه‌های درمانی موجود برای مردان مبتلا به بیماری پیرونی می‌شود و به ایشان توان می‌دهد تا در مشاوره با پزشک مناسب‌ترین گزینه‌ی درمانی را برگزینند.
زیافلکس، یک داروی بیولوژیک است و فرآورده‌ی پروتئینی (کلاژناز) یک ارگانیسم زنده (کلوستریدیوم هیستولیتیکوم) به‌شمار می‌آید. نخستین‌بار به‌سال2010، سازمان FDA، مصـــرف زیــافلکــس را در درمان کنتراکتور دوپویترن Dupuytren's contracture تأیید کرد. این بیماری پیشرونده بوده و در عضلات کف‌دست مشاهده می‌شود و بر توان شخص در صاف‌کردن و استفاده‌ی مناسب از انگشتان تأثیر می‌گذارد. اعتقاد براین است که در بیماری پیرونی، زیافلکس از‌طریق تجزیه‌ی کلاژن ساخته شده‌ای که سبب خمیدگی می‌شود، تأثیر می‌گذارد. دوره‌ی درمان بیماری پیرونی شامل حداکثر 4دوره‌ی درمان است. هردوره‌ی درمان شامل دو رویه‌ی تزریق زیافلکس است. این دارو به‌طور مستقیم در ساختارحاوی کلاژن آلت تزریق می‌شود و نیز یک رویــه‌ی شکـل‌دادن به آلت است که توسط پرسنل کادر مراقبت انجام می‌گردد.
ایمنی و کارآمدی زیافلکس در درمان بیماری پیرونی طی انجام دو بررسی غیرانتخابی دوسونا‌آگاه با دارونما و شاهد در 832 مرد دچار بیماری پیرونی با دفورمیته‌ی انحنای آلت حداقل30درجه به‌اثبات رسیده‌است. شرکت‌کنندگان از 4دوره‌ی درمان با زیافلکس یا دارونما استفاده کردند و سپس 52هفته پیگیری شدند. درمان با زیافلکس به‌طور قابل‌توجه از انحنای آلت کاست و در مقایسه با دارونما، آثار پردردسر بیماری را از میان برداشت.
استفاده از زیا فلکس به‌علت احتمال بروز واکنش‌های جدی ناگوار از‌جمله شکستن آلت و سایر صدمات باید زیر نظر فرد خبره انجام گردد. شایع‌ترین واکنش‌های نـاگوار عبارتنــد از همــاتــوم، تـورم و درد آلت.